Kolejny kurs i kolejna lekcja życia, którą w skrócie mogę opisać jednym zdaniem: Prawda nie boli. Tym razem, oprócz tygodni nauki, przeprowadziłam również swoje pierwsze testy użyteczności. Bałam się ich z kilku powodów. Pierwszy: zaprezentowanie swojego prototypu lo-fi piątce PRAWDZIWYCH osób. Drugi: konieczność wysłuchania, że w moim projekcie coś NIE DZIAŁA. Trzeci: konieczność wprowadzenia zmian w dotychczasowym prototypie (w którego włożyłam już tyyyle czasu). Z tym brakiem bólu to trochę kłamałam. Wyjście poza strefę komfortu wymaga włożenia wysiłku lub przysłowiowego „przełamania się”. A to w jakimś stopniu „boli”. Jeśli wiesz, o czym mówię, to zdajesz sobie też sprawę z tego, że nieprzyjemny bywa sam moment „przełamania się”. A potem nie jest już tak źle, prawda?

Jak dobrze było się dowiedzieć, że mogę poprawić coś w swoim prototypie. ? Serio, byłam w szoku, że to było takie przyjemne. Uczucie porównałabym do sytuacji, w której wchodzisz do ciemnego pomieszczenia, jako tako ogarniasz przestrzeń, ale gdy ktoś zapali światło, to się okazuje, że „ojacieeee, jeszcze tyle możliwości”. Posłuchanie, co ludzie mają do powiedzenia, autentycznie poprawia sposób widzenia („Lekarze jej nienawidzą. Znalazła sposób na…”). Nie da się myśleć i patrzeć obiektywnie, gdy punktem odniesienia są poglądy, przekonania i przeczucia tylko jednej osoby. Zatem idźcie i słuchajcie ludzi! Z poniższych akapitów dowiecie się, jak robić to dobrze. ?

? Spis treści:

• Tydzień 1: Planowanie badań UX
  • Proces przeprowadzania badań UX
  • Budowanie planu badań UX, część 1
  • Budowanie planu badań UX, część 2
• Tydzień 2: Przeprowadzanie badań użyteczności
  • Badania użyteczności (Usability studies)
  • Najlepsze praktyki
  • Rozpoznawanie błędów poznawczych podczas wywiadów z użytkownikami
  • Metody notowania podczas badań użyteczności
• Tydzień 3: Analizowanie i syntetyzowanie wyników badań
  • Spostrzeżenia na podstawie obserwacji
  • Zbieranie, organizowanie i analizowanie danych
  • Odnajdywanie wzorców i motywów w danych
• Tydzień 4: Dzielenie się wynikami badań i udoskonalanie projektów
  • Metody dzielenia się wynikami badań
  • Prezentowanie wyników badań
  • Zmiana projektu na podstawie nowych danych

Tydzień 1: Planowanie badań UX

Czym są badania w kontekście projektowania doświadczeń użytkownika? W dużym uproszczeniu, to poznawanie użytkowników i weryfikacja, czy udaje się dobrze odpowiedzieć na ich potrzeby. Metod badawczych jest sporo, co częściowo opisywałam w tym tekście.

The only way to get UX design right is to test it.
[źródło]

Proces przeprowadzania badań UX

Sam wybór metody badawczej to dopiero wierzchołek góry lodowej. Dalej czeka na ciebie proces przeprowadzania badań, który Google podzielił na cztery etapy – Planowanie, Badanie, Syntetyzowanie, Dzielenie się wynikami:

1. Planowanie (Plan):
   • Zarysowanie tła projektu.
   • Ustalenie celów badania.
   • Spisanie pytań dla uczestników.
2. Badanie (Research):
   • Zadawanie pytań.
   • Robienie notatek.
   • Obserwowanie, jak zachowują się uczestnicy.
3. Syntetyzowanie (Synthesize):
   • Szukanie wzorców w danych ilościowych.
   • Odkrywanie trendów w danych jakościowych.
   • Wyciąganie wniosków na podstawie danych.
4. Dzielenie się wynikami (Share):
   • Stworzenie prezentacji.
   • Podzielenie się wnioskami z interesariuszami.
   • Zapewnienie rekomendacji.

Komunikacja podczas przeprowadzania badań

Jako projektant UX będziesz regularnie komunikować się i współpracować z innymi, zwłaszcza podczas prowadzenia badań. Zdaniem Google jednym z najważniejszych aspektów prowadzenia badań jest zrozumienie, jak skutecznie komunikować się z różnymi rodzajami ludzi.

Poniżej znajdziesz porcję wskazówek od Google, dzięki którym będziesz mógł komunikować się skuteczniej z uczestnikami twojego badania ?

? Kwestia języka i komunikacji:

• Język to podstawowe narzędzie, którego będziesz używać do zbierania danych, budowania relacji z uczestnikami badań, raportowania wyników badań swojemu zespołowi i reprezentowania użytkowników, dla których projektujesz.
• Język, którego używasz podczas prowadzenia badań, bezpośrednio wpływa na język, którego używają twoi uczestnicy. Na przykład, jeśli użyjesz formalnego stylu mówienia, uczestnicy mogą czuć się mniej komfortowo, będąc otwartymi i szczerymi, i sami mogą odpowiadać w bardziej formalnym stylu.
• Używanie języka odpowiedniego do kontekstu może pomóc w głębszym zrozumieniu unikalnych perspektyw i wartości uczestników.

?️ Dobór słów:

• Jeśli nie masz pewności, co uczestnik badania miał na myśli, dopytaj go o to.
• Jako projektant UX prowadzący badania, twoim obowiązkiem jest szukanie wyjaśnień dotyczących różnic językowych i upewnianie się, że tłumaczenia spostrzeżeń uczestników są dokładne.
• Prowadząc badania, musisz mieć pewność, że komunikujesz się w sposób zachęcający, a nie rozkazujący.
• Ogólnie rzecz biorąc, twoim celem podczas prowadzenia badań jest sprawienie, aby uczestnicy czuli się mile widziani i cenieni za to, kim są.

? Zwracanie uwagi na kontekst:

• Musisz także wziąć pod uwagę kontekst, w jakim prowadzone są badania, na przykład fizyczną przestrzeń, w której prowadzone są badania.
• Daj odczuć uczestnikom, że istnieje dynamika równej władzy między nimi a tobą jako badaczem.
• Niektóre części twoich badań mogą wymagać dostosowania, aby spotkać uczestników tam, gdzie się znajdują. Różne społeczności mają różne sposoby interakcji z innymi, dlatego ważne jest, aby być świadomym tych różnic kulturowych.
• Jako badacz musisz być świadomy zmian kontekstu i zwracać szczególną uwagę na to, w jaki sposób uczestnicy wolą się komunikować, aby stworzyć sprawiedliwe środowisko dla wszystkich uczestników.

Budowanie planu badań UX, część 1

Przed realizacją badania musisz przygotować jego plan, dzięki któremu nie pominiesz żadnego istotnego elementu. A przede wszystkim nie zgubisz głównego celu swojego przedsięwzięcia.

Plan badań UX, w wydaniu prezentowanym przez Google, składa się z siedmiu elementów:

• Tło projektu (Project background): Wystarczy kilka zdań, które wyjaśnią, dlaczego tworzymy produkt i realizujemy badania.
• Cele badania (Research goals): W tym wypadku powinieneś odpowiedzieć sobie na pytanie, jaki problem starasz się rozwiązać lub jak wyniki badania wpłyną na decyzje projektowe. W oparciu o odpowiedzi na te pytania możesz określić konkretne cele.
• Pytania badawcze (Research questions): Pytania powinny być szczegółowe i pomagać w realizacji celów. Powinny być pytaniami, na które chcesz odpowiedzieć w swoich badaniach i powinny być zgodne z celami twoich badań.
• Kluczowe wskaźniki efektywności (Key Performance Indicators, KPIs): To krytyczne mierniki postępu w kierunku celu końcowego.
• Metodologia (Methodology): Informuje o tym, jak dane będą zbierane i analizowane.
• Uczestnicy (Participants): Charakterystyka uczestników. Ich dobór powinien wynikać z celów badania. Powinieneś mieć reprezentantów każdej twojej grupy docelowej.
• Skrypt (Script): Zapis wszystkich pytań, jakie zadajesz użytkownikom w czasie, gdy testują produkt. Inaczej nazywany przewodnikiem po dyskusji (discussion guide).

Tło projektu, cele badania i pytania badawcze

Powyższe trzy elementy mają ogromny wpływ na całe badanie, dlatego niezwykle istotne jest ich dobre opracowanie, zanim przejdzie się do kolejnych części planu.

Dlaczego te rzeczy są ważne?

1. Tło projektu:
   • Dzięki temu wszystkie osoby z zespołu są na tym samym poziomie informacji na początku badania.
   • Pokazuje, że rozumiesz, dlaczego robisz badania w ramach projektu.
   • Wzmacnia zaufanie wobec całościowej analizy i spostrzeżeń.
2. Cele badania:
   • Napędzają całe badanie.
3. Pytania badawcze:
   • Kierują badaniami.
   • Zapewniają skupienie oraz strukturę badania.

Jak napisać tło projektu? Google poleca następujące kroki:

• Zidentyfikuj sygnały, które wskazują na to, że badanie jest niezbędne.
• Opisz wcześniejsze badania, które zostały zrealizowane.
• Przygotuj listę spostrzeżeń, jakie wygenerują badania.

Jak natomiast przygotować cele badania? Google wyjaśnia, że zależy to od etapu, na którym jest projekt:

1. Przed pracami projektowymi ➡️ Podstawowe cele badawcze:
   • Pytania badawcze powinny pomóc zrozumieć dlaczego lub czy zaprojektować dany produkt.
2. W trakcie tworzenia produktu ➡️ Projektowe pytania badawcze:
   • Odpowiedzi na pytania badawcze mają pomóc zrozumieć, jak zbudować produkt?
3. Po wprowadzeniu produktu na rynek ➡️ Cele badawcze po wypuszczeniu produktu:
   • Pytania badawcze mają pomóc zrozumieć, czy produkt działa tak, jak oczekiwano.

Jak napisać pytania badawcze? Poniżej kilka szybkich wskazówek od Google:

• Dobre pytania powinny być praktyczne i wykonalne. Powinieneś móc bez problemu zorientować się, że znalazłeś na nie odpowiedź.
• Powinny być również konkretne, nie zbyt szerokie.
• Unikaj pytań, które nakierowują na odpowiedź.

Sposób, w jaki sformułujesz pytania, wpłynie na decyzję o metodzie badawczej – czy badania powinny być ilościowe czy jakościowe.

Kluczowe wskaźniki efektywności

Gdy realizujesz badania UX, musisz mieć sposób na zmierzenie efektywności twojego produktu lub prototypu. Do tego celu służą Kluczowe wskaźniki efektywności (Key Performance Indicators, KPI). Mierzą postęp użytkownika w realizacji celu podczas korzystania z produktu lub prototypu. KPI są przydatne do określania, co w projekcie działa dobrze, a co wymaga poprawy.

Wskaźniki, jakie warto obserwować w UX:

• Czas spędzony na zadaniu (Time on task): Ile czasu zajmuje użytkownikowi wykonanie zadania? Można przyjąć, że im mniej czasu zajmie użytkownikowi wykonanie zadania, tym bardziej efektywny jest projekt UX.
• Korzystanie z nawigacji vs. wyszukiwarki (Use of navigation vs. search): Liczba osób, które korzystają z nawigacji na stronie w porównaniu z liczbą osób, które korzystają z opcji wyszukiwarki. Ten KPI, w przeciwieństwie do pozostałych, mierzy preferencje użytkowników, a nie to, czy coś jest „dobre” czy „złe”. Śledzenie preferencji użytkowników może pomóc w uzyskaniu odpowiedniej równowagi między nimi w projekcie.
• Współczynnik błędów użytkownika (User error rates): Wskazuje na elementy w projekcie, przez które użytkownicy popełniają błędy. Pomaga to dostrzec miejsca, które wymagają poprawy. Powinno się starać mieć jak najniższy ten wskaźnik. Jeżeli jednak jest niski, nie oznacza, że mamy do czynienia z dobrym projektem. Użytkownicy mogą robić coś bezbłędnie, ale mimo to nie wiedzieć do końca, co wykonują.
• Współczynnik odrzuceń (Drop-off race): Ilu użytkowników opuszcza doświadczenie? Czyli ile osób się poddaje, zanim ukończy jakieś zadanie. Trzeba pracować nad tym, żeby obniżać ten wskaźnik. Można go porównywać pomiędzy badaniami kolejnych iteracji projektu.
• Współczynnik konwersji (Conversion rates): Mierzy procent osób, które ukończyły oczekiwaną akcję. Im wyższy wskaźnik, tym lepszy projekt.
• Skala Użyteczności Systemu (System Usability Scale, SUS): Kwestionariusz, który mierzy użyteczność projektu. Użytkownik zgadza się lub nie z dziesięcioma stwierdzeniami na temat użyteczności produktu.
• Wskaźnik Rekomendacji Netto (Net Promoter Score, NPS): Net Promoter Score (NPS) jest miarą lojalności użytkowników wobec produktu lub usługi. NPS mierzy prawdopodobieństwo, że użytkownik poleci produkt znajomemu lub współpracownikowi. Uczestnicy oceniają pytanie: „Czy poleciłbyś ten produkt znajomemu lub współpracownikowi?” w skali od 0 do 10. Aby obliczyć NPS, odejmij odsetek krytyków od odsetka promotorów. Kiedy NPS jest dodatni, to znak, że użytkownicy są zadowoleni z projektu.
  • Promotorzy (Promoters) to osoby, które wystawiają ocenę 9 lub 10, co oznacza, że poleciłyby Twój produkt innym.
  • Passives (Pasywni) to osoby, które wystawiają ocenę 7 lub 8, co oznacza, że są zadowoleni z produktu, ale prawdopodobnie nie polecą go znajomym czy współpracownikom.
  • Krytycy (Detractors) to osoby, które oceniają od 0 do 6, co oznacza, że mogłyby ostrzec ludzi przed produktem lub usługą.

Google sugeruje, że nie trzeba oczywiście mierzyć wszystkiego, a skupić się na tym, co w rzeczywistości ma znaczenie. Pomyśl o celach swoich badań i wynikach, które chcesz przedstawić zespołowi lub uwzględnić w portfolio po zakończeniu badania. Gdy już się na coś zdecydujesz, sprawdź, czy jesteś w stanie odpowiedzieć pozytywnie na trzy poniższe pytania:

• Czy wybrane przeze mnie KPI pomogą mi mierzyć postępy w realizacji celu badawczego?
• Czy wybrane przeze mnie KPI zapewnią mi znaczący wgląd w zachowanie użytkowników?
• Czy wybrane przeze mnie KPI zapewnią mi praktyczną informację zwrotną na temat wydajności fragmentu mojego projektu?

Budowanie planu badań UX, część 2

Wcześniej opisywane elementy planu pomogą tobie ustawić optykę i skupić na celu badania. Następny krok to zdecydowanie, w jaki sposób zbierzesz niezbędne informacje. Innymi słowy, musisz określić metodologię badania.

Metodologia: To kroki, jakie podejmujesz, żeby przeprowadzić badanie.

Twoja metodologia będzie zawierać listę procedur, których użyjesz podczas zbierania informacji potrzebnych do udzielenia odpowiedzi na pytania badawcze. Powinno to obejmować czas i miejsce testów produktów i wywiadów, a także kto i w jaki sposób je przeprowadzi.

Google podkreśla, że istnieje kilka powodów, dla których należy uwzględnić metodologię w swoim planie badawczym:

• Po pierwsze, metodologia informuje interesariuszy o tym, co wydarzy się podczas badania, jak długo trwa badanie i gdzie się odbędzie.
• Po drugie, wyszczególnienie metodologii da zainteresowanym stronom większe zaufanie do wyników badania, ponieważ będą mogli zobaczyć wszystkie kroki. To zwiększa prawdopodobieństwo, że zastosują się do twoich sugestii.
• Wreszcie, metodologia dostarcza szczegółów, których inni badacze potrzebują, aby powtórzyć dokładnie to samo badanie w przyszłości.

Myśląc o metodologii, ważne jest, aby wziąć pod uwagę 1) rodzaj zastosowanej metody badawczej, 2) kroki związane z metodą badawczą oraz 3) rodzaj danych, które zostaną wygenerowane z metody badawczej.

W kursie od Google skupiliśmy się wyłącznie na badaniach użyteczności. Ta metoda badawcza jest idealna na etapie projektu, w którym jestem, jako kursantka (prototyp lo-fi), ponieważ polega na przetestowaniu projektu z prawdziwymi, potencjalnymi użytkownikami.

Badania użyteczności są podstawowymi, jakościowymi metodami badawczymi, ponieważ pozwalają projektantom UX na dokonywanie bezpośrednich i pośrednich obserwacji na podstawie zachowań i słów uczestników. Podczas badania daje się każdemu uczestnikowi kilka zadań i notuje, w jakim stopniu zostały one wykonane (obserwacja bezpośrednia), a także rejestruje się badanie, aby odtworzyć je później (obserwacja pośrednia), dzięki czemu można odkryć nowe spostrzeżenia z badania.

Uczestnicy badania

Uczestnicy badania powinni reprezentować potencjalnych użytkowników produktu. Ci uczestnicy odgrywają dużą rolę w kształtowaniu projektów, ponieważ podczas iteracji bierzesz pod uwagę ich problemy i sugestie. Google podaje kilka rzeczy, które należy uwzględnić podczas przymierzania się do zaproszenia uczestników:

• Charakterystyka: Powinna odpowiadać celom badania. Dzięki niej zadbasz o to, żeby mieć zróżnicowaną grupę uczestników.
• Badanie przesiewowe: To pytania, które zadasz przed badaniem, żeby upewnić się, czy dane osoby pasują do ustalonej przez ciebie charakterystyki. Więcej na temat badań przesiewowych dowiesz się z tego artykułu ☞ User Interviews.
• Zachęta: Musisz przemyśleć, jak zachęcić osoby do wzięcia udziału w badaniu i jak wynagrodzić im ten czas.
• Różne perspektywy: Ważne, aby zaangażować uczestników o różnych perspektywach i umiejętnościach w każdy projektowany produkt.

Jeszcze jedna rzecz, o której należy pamiętać, szukając różnorodnych uczestników badania użyteczności: dobrze jest mieć od pięciu do ośmiu uczestników. Pięciu uczestników to wystarczająco duża próba, aby uzyskać cenne informacje zwrotne, a zwrot z inwestycji często maleje, jeśli do badania zostanie dodanych więcej niż ośmiu uczestników.

Technologia wspomagająca dla niepełnosprawnych

Jednym z twoich kluczowych priorytetów jako projektanta UX jest tworzenie produktów, które są użyteczne i dostępne dla wszystkich ludzi.

Jeśli ułatwiasz korzystanie z produktu osobom niepełnosprawnym, często sprawiasz, że całe doświadczenie jest lepsze dla wszystkich. Projektowanie pod kątem dostępności nie jest przeszkodą, ale sposobem na dostarczenie produktów jak największej liczbie użytkowników. Jak podkreśla Google, projektowanie pod kątem dostępności przynosi korzyści wszystkim ?

Powinieneś także wziąć pod uwagę rodzaje technologii wspomagających, z których ludzie będą korzystać podczas oglądania twoich projektów. Technologia wspomagająca (AT) to produkt, sprzęt lub system, który poprawia uczenie się, pracę i życie osób niepełnosprawnych. W poniższych przykładach technologie wspomagające pojawiły się w postaci laski, okularów i poleceń głosowych. W swoim badaniu powinieneś starać się włączyć jak najwięcej różnych użytkowników technologii asystujących.

Zanim rozpoczniesz badanie użyteczności, najlepszą praktyką jest przetestowanie ze swoim zespołem AT zaangażowanego w badanie. Na przykład spróbuj użyć czytnika ekranu w jednej ze swoich ulubionych witryn internetowych i z własnymi projektami. Dostęp do czytników ekranu można uzyskać bezpośrednio z poziomu ustawień ułatwień dostępu na urządzeniu, a niektóre można nawet dodać do przeglądarki jako wtyczki lub rozszerzenia.

Google uważa, że testowanie produktu przy użyciu technologii asystujących pomoże ci lepiej zrozumieć wrażenia użytkownika będącego osobą niepełnosprawną, wymyślić pomysły na ulepszenie tych doświadczeń i zadać bardziej ukierunkowane pytania podczas badania.

Skrypt – ostatni element planu badania

Zdaniem Google w wywiadach z użytkownikami chodzi o dotarcie do sedna tego, co osoba próbuje zrobić, jak myśli i czuje oraz jakie są jej problemy. Twoje pytania podczas wywiadu powinny być dobrze przemyślane, spójne i celowe. Dzięki temu otrzymasz dane potrzebne do uzyskania przydatnych spostrzeżeń.

Google poleca, żeby podczas przeprowadzania badania opierać się o skrypt. Tak, warto czytać z kartki. Dlaczego powinieneś to zrobić?

• Nie zapomnisz o żadnych instrukcjach i ważnych informacjach.
• Zachowasz spójność językową pomiędzy wszystkimi uczestnikami.

Google opisuje 6 wskazówek, które pomogą tobie właściwie korzystać ze skryptu:

1. Korzystaj z tego samego zestawu pytań podczas każdego wywiadu.
2. Zadawaj pytania otwarte.
3. Zachęcaj do rozwinięcia swojej myśli.
4. Zadawaj to samo pytanie w różnych momentach badania. Dzięki temu możesz pogłębić informację na jakiś temat.
5. Nie wspominaj o innych uczestnikach badania i ich odpowiedziach.
6. Nie zadawaj pytań, które sugerują odpowiedź.

Wiesz już mniej więcej, jak powinieneś działać. Wracając jednak do samego skryptu – z czego składa się ten dokument?

1. Rozpoczęcie:
   • Powitanie uczestników.
   • Podziękowanie za ich czas.
   • Uzyskanie zgody na nagrywanie.
   • Zadanie pytań odnoszących się do podstawowych informacji na temat uczestników (np. Jak masz na imię?).
   • Przypomnienie uczestnikom, że nie podlegają testowaniu i że nie ma dobrych lub złych odpowiedzi.
   • Pozwolenie uczestnikom na zadanie pytań.
2. Zadania dla uczestników badające użyteczność produktu:
   • Sporządzone na podstawie celów badania.
   • Konkretne.
   • Zachęcające do dokonania akcji.
   • Bez wskazówek, jak wykonać jakieś zadanie.
3. Konkluzje:
   • Zadawanie uczestnikom wyjaśniających pytań.
   • Zatrzymanie wideo-nagrywania.
   • Podziękowanie za uczestnictwo.

Zdaniem Google wyrobienie sobie nawyku pisania scenariuszy planów badawczych poprawi twoją zdolność zrozumienia użytkowników i znalezienia rozwiązań odpowiadających ich potrzebom.

Pamiętaj, że zadania i pytania uzupełniające w skrypcie powinny opierać się na pytaniach badawczych i KPI, które wybrałeś wcześniej w planie badania.

Poniżej znajdziesz plan badania, który przygotowałam w ramach kursu. Został już oceniony przez innych uczestników, ale jeśli masz dla mnie dodatkowe uwagi, koniecznie daj znać. ?

Tydzień 2: Przeprowadzanie badań użyteczności

W ramach szybkiego przypomnienia, badanie użyteczności to metoda badawcza, która ocenia, jak łatwo użytkownicy są w stanie wykonać główne zadania w projekcie. Najczęściej bada się wczesny prototyp produktu, dzięki czemu można wprowadzić istotne zmiany w jego użyteczności. Możesz też słyszeć czasem o testach użyteczności – to ten sam termin. ?

Badania użyteczności mogą pomóc zrozumieć, w jaki sposób prawdziwi użytkownicy wchodzą w interakcję z projektami i jak dobrze produkt spełnia ich potrzeby. Ponieważ badania użyteczności mogą być stosunkowo niedrogie, są metodą „niskiego ryzyka i wysokiej nagrody” do testowania projektów.

Badania użyteczności (Usability studies)

Testy użyteczności mogą być prowadzone przez badacza lub mogą się wydarzyć bez jego obecności. Mamy wtedy do czynienia z badaniami moderowanymi lub niemoderowanymi.

Moderowane badania użyteczności:
Moderator badania przeprowadza uczestników przez całe badanie w czasie rzeczywistym. Jego celem jest pomoc w przejściu przez proces i zebranie informacji zwrotnej.

• Korzyści ✅:
  • Możliwość przeprowadzenia uczestnika przez badanie.
  • Możliwość zadawania pytań uzupełniających w czasie rzeczywistym.
  • Tworzy się relacja między prowadzącym a uczestnikiem, dzięki czemu potencjalnie można uzyskać więcej informacji zwrotnej.
• Ograniczenia ❌:
  • Moderator może wpłynąć na uczestnika lub go zbajasować.
  • Badania są mniej elastyczne – nie każdy może być w stanie wziąć udział w badaniu na żywo.
  • Uczestnicy mogą się nie identyfikować z moderatorem, co wpłynie na to, że będą się czuli mniej komfortowo.

Niemoderowane badania użyteczności:
Uczestnicy testują prototyp bez wsparcia ze strony człowieka. Zazwyczaj takie badanie jest nagrywane w formie wideo i później odtwarzane przez badaczy.

• Korzyści ✅:
  • Łatwiej zaobserwować, jak uczestnik korzysta z produktu w świecie rzeczywistym.
  • Uczestnicy mogą ukończyć zadanie we własnym tempie i we własnej przestrzeni.
  • Uczestnicy mogą czuć się bardziej komfortowo podczas przekazywania informacji zwrotniej, gdy nie ma innych osób wokół.
• Ograniczenia ❌:
  • Brak wsparcia ze strony człowieka, jeśli pojawią się jakieś problemy.
  • Nie można zadawać pytań uzupełniających w czasie rzeczywistym.
  • Niewielki lub żaden wpływ na środowisko, w jakim znajduje się uczestnik, które może mieć wpływ na doświadczenie.

Google podkreśla, że badania użyteczności mogą i powinny być prowadzone na każdym etapie procesu projektowania UX. Możesz je przeprowadzić, gdy masz prototyp lo-fi, hi-fi, a nawet gotowy produkt. Oczywiście liczba badań, które przeprowadzisz, zależy od harmonogramu, celów i budżetu twojego projektu.

Więcej dowiesz się z tych artykułów:

• The Beginner’s Guide to Usability Testing [+ Sample Questions]
• Usability Testing 101
• Qualitative Usability Testing (Study Guide)
• User Testing: Why & How (Video)
• How to Conduct Usability Studies (Report)
• How to Set Up a Desktop Usability Test (Video)
• How to Set Up a Mobile Usability Test (Video)
• Turning User Goals into Task Scenarios for Usability Testing (Article)
• Usability Testing for Mobile Is Easy (Article)

Najlepsze praktyki

Google proponuje w swoim kursie pięć najlepszych praktyk podczas przeprowadzania testów użyteczności: Zadbaj o wygodę, Stawiaj ludzi na pierwszym miejscu, Nie pomijaj papierkowej roboty, Komunikuj się jasno i Zadawaj właściwe pytania.

1. Zadbaj o wygodę (Get comfortable):
   • Uczestnicy badania użyteczności dostarczają najlepszych informacji zwrotnych, gdy czują się komfortowo podczas badania i w relacji z moderatorem.
   • Zadaj na początku proste pytania rozgrzewkowe, żeby ośmielić uczestników do mówienia.
   • Zachęcaj do otwartości i szczerego feedbacku.
   • Zadbaj o to, aby przestrzeń była wygodna i jednocześnie nie była rozpraszająca dla uczestników.
2. Stawiaj ludzi na pierwszym miejscu (Put people first):
   • Zapytaj uczestników, jak możesz się do nich zwracać.
   • Staraj się, aby twój język stawiaj ludzi na pierwszym miejscu.
3. Nie pomijaj papierkowej roboty (Don’t skip the paperwork):
   • Podpisz z uczestnikami umowę o poufności (NDA).
   • Poproś również o podpisanie zgody na nagrywanie przebiegu badania. Nagrania będą dla ciebie bardzo przydatne, ale uczestnicy muszą być świadomi, że taka dokumentacja będzie się wydarzać.
4. Komunikuj się jasno (Communicate clearly):
   • Wyjaśnij, na czym koncentruje się badanie i jak będzie przebiegać.
   • Upewnij się, czy wszystko jest dla uczestników jasne.
   • Zachęć do tego, żeby uczestnicy myśleli na głos podczas wykonywania zadania – wyjaśnij im, na czym to polega.
   • Przypomnij uczestnikom, że nie podlegają oni testom i że nie ma złych lub dobrych odpowiedzi.
5. Zadawaj właściwe pytania (Ask the right questions):
   • Była mowa o tym już wcześniej, ale w ramach przypomnienia: zadawaj otwarte pytania oraz pytania uzupełniające, nie sugeruj odpowiedzi, zadaj ten sam rodzaj pytania z różnych perspektyw oraz nie wspominaj innych uczestników badania i ich odpowiedzi.

Rozpoznawanie błędów poznawczych podczas wywiadów z użytkownikami

Błędy poznawcze. Wszyscy na nie cierpimy, dlatego warto sobie uświadomić, że istnieją i w jakich sytuacjach mogą się pojawić.

Google podaje kilka rodzajów błędów poznawczych:

• Ukryte uprzedzenia (Implicit bias): Kolekcja postaw i stereotypów na temat ludzi, których nie jesteśmy świadomi.
• Efekt pozycji szeregowej (Serial position effect): Gdy mamy do czynienia z listą rzeczy, ludzie mają skłonność do lepszego zapamiętywania pierwszej i ostatniej pozycji, a to co w środku zdaje się być „rozmyte”.
• Przyjacielska stronniczość (Friendliness bias): Tendencja ludzi do zgadzania się z osobami, które lubią, żeby uniknąć konfrontacyjnej rozmowy.
• Efekt społecznych oczekiwań (Social desirability bias): Skłonność ludzi do wyrażania opinii, które zostaną pozytywnie ocenione przez innych.
• Efekt potwierdzenia (Confirmation bias): Koncentrowanie się na informacjach, które potwierdzają czyjąś opinię lub przekonanie na dany temat.
• Efekt Hawthorne’a (Hawthorne effect): Tendencja ludzi do zachowywania się inaczej, gdy wiedzą, że są obserwowani.

Jak zredukować wpływ błędów poznawczych na badanie? Google dzieli się następującymi wskazówkami:

1. Zidentyfikuj i przyznaj się do swoich błędów poznawczych. Dzięki temu będziesz bardziej obiektywny i podważysz swoje założenia.
2. Zbierz zróżnicowaną grupę uczestników badania. Taką, która odpowiada docelowemu użytkownikowi, ale uwzględnia jednocześnie osoby, które zazwyczaj są marginalizowane.
3. Zdefiniuj kryteria badania przed jego realizacją. Dzięki temu zmniejszysz szansę, że błędy poznawcze skierują ciebie na nieodpowiednią ścieżkę.
4. Stwórz dobrze przemyślaną listę pytań. Trzymaj się pytań otwartych i unikaj tych, które sugerują odpowiedź.
5. Pozwól użytkownikom wyrazić swoją opinię w pełni i własnymi słowami. Nie wpływaj na nich.
6. Bądź świadomy języka swojego ciała. Unikaj wyrażania opinii poprzez swoje ciało – na przykład uśmiechania się, gdy usłyszysz konkretną odpowiedź.

Metody notowania podczas badań użyteczności

Dlaczego warto notować podczas testów użyteczności?

• Możesz uchwycić swoje przemyślenia, które pojawiły się w czasie badania. Na przykład na temat mowy ciała uczestników. Tutaj jednak ważna uwaga: nie zakładaj, jak się czuje uczestnik. Gdy tylko zauważysz, że przeżywa emocje, zapytaj jak się czuje na danym etapie badania.
• Jesteś w stanie podsumować doświadczenie uczestnika podczas badania.
• Możesz wyróżnić najważniejsze cytaty i uwzględnić je w swoim raporcie.

Jaką metodę wybrać do tworzenia notatek? To zależy od czyichś preferencji. Google omówił szerzej jedną, konkretną metodę: notowanie z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego.

• To prosta i łatwa metoda, dzięki której twoje wszystkie notatki będą zorganizowane w jednym arkuszu kalkulacyjnym.
• Bez arkusza dużo łatwiej o dezorganizację w notatkach i może być trudniej pamiętać o konkretnych szczegółach.

W arkuszu kalkulacyjnym uwzględniasz pięć typów informacji: zadanie, ścieżka klikania, obserwacje, cytaty, ukończenie zadania. Każdy uczestnik twojego badania powinien mieć osobny arkusz.

W ramach przykładu możesz zobaczyć, jak wygląda taki dokument. Zrobiłam go podczas realizacji jednego zadania w kursie:

8 spostrzeżeń, które wyciągnęłam po samodzielnym przeprowadzeniu testów użyteczności:

#1. Dają poczucie, że zdejmujesz okulary i dostrzegasz, że świat wygląda inaczej, niż to sobie wyobrażałeś.

#2. Działają jak obieraczka, jesteś w stanie dokopać się głębiej ze swoim projektem – od rzeczy, które myślisz, że są potrzebne, do rzeczy, które w rzeczywistości ktoś potrzebuje.

#3. To nie takie proste trzymać na wodzy emocje i nie okazywać swojego entuzjazmu lub konsternacji, gdy usłyszy się jakąś odpowiedź.

#4. Da się prościej. Badania mobilizują do zadawania sobie pytania, czy da się prościej i czy da się krócej. A krótsza i zrozumiała ścieżka to korzyść zarówno dla biznesu, jak dla użytkownika.

#5. Kiedy wydaje się tobie, że nie jesteś już w stanie wpaść na inny pomysł, czujesz że stoisz pod ścianą, wtedy badania mogą zburzyć ten mur i pokazać tobie, że da się zrobić coś inaczej i że pomysły to właściwie nieograniczony zasób, zwłaszcza gdy korzystasz z wielu głów ?

#6. Warto zaprojektować wszystkie ekrany w obrębie jednego user-flow, żeby można było w 100% przejść przez ścieżkę przepływu użytkownika i obserwować miejsca, które są dla niego kłopotliwe. Jeśli tego nie ma, doświadczenie uczestnika badania opiera się na jego domysłach, co sprawia, że może się nie podzielić pełnym feedbackiem na dany temat.

#7. To niełatwa sprawa, żeby zbalansować niezbędne wsparcie ze zbyt dużą pomocą w przejściu przez zadanie.

#8. Trzeba upewnić się, czy wszystkie pytania, jakie będą zadane podczas badania, są niezbędne i będą stanowić odpowiedź na cele badawcze. Każde kolejne zadanie dla uczestnika to dodatkowy czas dla badacza, który musi spędzić na przeanalizowaniu tego, o czym mowa. Warto nie dokładać sobie zbędnej pracy.

Tydzień 3: Analizowanie i syntetyzowanie wyników badań

Jak zapanować nad dużą ilością danych i wyciągnąć z nich przydatne wnioski? W tym momencie kłania się syntetyzowanie. Jako projektant UX, kiedy syntetyzujesz, to grupujesz dane w konkretne tematy. Zauważasz w ten sposób, jakie potrzeby dominują u twoich użytkowników.

Syntetyzowanie (Synthesize): Łączenie obserwacji, aby wyciągnąć na tej podstawie wnioski.

Spostrzeżenia na podstawie obserwacji

Gdy grupujesz wspólne frustracje, możesz zrozumieć, jak kluczowy jest ten problem i znaleźć sposoby, aby go rozwiązać. Gdy do tego dojdziesz, jesteś gotowy na kolejną iterację twojego projektu. Iteracja oznacza, że poprawiasz oryginalny projekt, aby stworzyć nową i ulepszoną wersję. Projektowanie UX polega na wymyślaniu pomysłu, uzyskiwaniu informacji zwrotnych od uczestników lub użytkowników oraz iteracji w celu ulepszenia pomysłu. Zdaniem Google praca projektanta UX polega na ciągłym udoskonalaniu swojego projektu.

Iterowanie (Iterate): poprawianie oryginalnego projektu, aby stworzyć jego nową i ulepszoną wersję.

Jak przekształcić obserwacje w insighty?

Gdy posiadasz dane, to jeszcze nie oznacza, że jesteś zaopatrzony w insighty. Te musisz dopiero stworzyć.

Insight: Obserwacja na temat ludzi, która pomaga zrozumieć użytkownika i jego potrzeby z innej, nowej perspektywy. Pomaga również zrozumieć, co znaczą dane, które uzyskaliśmy.

Google proponuje cztery kroki, dzięki którym twoje obserwacje zamienią się w insighty:

1. Zbierz dane w jednym miejscu: Możesz mieć dane z różnych źródeł i od różnych osób. Zbierz je w jedną całość.
2. Zorganizuj dane: Układasz to, czego się dowiedziałeś, dzięki czemu łatwiej będzie tobie zauważyć prawidłowości i wyciągnąć wnioski.
3. Zidentyfikuj wspólne tematy: Kluczowe w badaniach UX jest znalezienie kwestii, które są wspólne dla wszystkich uczestników.
4. Wyciągnij wnioski ze wspólnych tematów: Tak powstaną twoje insighty i będziesz wiedzieć, jak poprawić produkt.

Zbieranie, organizowanie i analizowanie danych

Jedną z metod, jaką sugeruje Google do organizowania danych, jest diagram pokrewieństwa:

Pokrewieństwo (Affinity): Poczucie podobnej postawy lub zgodności z czymś lub z kimś.

Diagram pokrewieństwa (Affinity diagram): Metoda syntetyzowania, która organizuje dane w grupy, które mają wspólny temat lub związek.

To prosta i szybka metoda na to, żeby zorganizować dane i dostrzec w nich wzorce. Żeby z niej skorzystać, musisz mieć zapisane wszystkie informacje na karteczkach samoprzylepnych. Jeśli korzystałeś z arkusza kalkulacyjnego, musisz przenieść wszystkie spostrzeżenia uczestników na te kartki.

Pozostałe wskazówki od Google, które pomogą tobie utworzyć diagram pokrewieństwa:

• Znajdź dużą przestrzeń, na której zmieścisz wszystkie swoje karteczki samoprzylepne. Najlepsze będzie pomieszczenie z dużą tablicą, oknem, pustą ścianą lub inną gładką powierzchnią.
• Każda karteczka samoprzylepna zawiera pojedynczy pomysł, obserwację lub bezpośredni cytat od uczestnika — więc będziesz mieć ich naprawdę dużo.
• Zdanie, które umieścisz na karteczce, powinno być zrozumiałe bez dodatkowych wyjaśnień.
• Każdy uczestnik ma swój kolor karteczek.
• Ułóż wszystkie karteczki w czterech do pięciu kolumnach, żeby mieć na nie łatwy widok.
• Twoje zadanie, to ułożenie w grupy tych karteczek, które prezentują te same rzeczy.
• Powtarzaj tę czynność, aż przyporządkujesz każdą karteczkę do jakiejś grupy.
• Jeżeli zauważysz karteczki, które nie pasują do żadnej grupy, powieś je z boku.
• Idealnie, jeśli uda ci się uzyskać trzy do dziesięciu grup tematycznych.
• Jeśli masz wiele karteczek samoprzylepnych w danej grupie, rozważ utworzenie podgrup i dodatkowe uporządkowanie tych danych.

Dlaczego ta metoda jest skuteczna? Dzięki temu, że układasz dane w grupach, możesz łatwiej wyłapać ich wspólną tematykę. Z łatwością możesz też przenosić obserwację z jednej grupy do drugiej, ponieważ każda z nich zapisana jest na osobnej karteczce.

Tworzenie diagramów pokrewieństwa pomaga myśleć nieszablonowo. Interaktywny i wizualny format mapowania pokrewieństwa umożliwia tworzenie połączeń w danych, których mogłeś nie zauważyć, po prostu czytając notatki. Pomaga to wymyślić nowe, kreatywne sposoby rozwiązywania problemów użytkowników.

Więcej na ten temat przeczytasz w artykule od Nielsen Norman Group.

Odnajdywanie wzorców i motywów w danych

Gdy szukasz wzorców, powinieneś odpowiedzieć na dwa pytania:

• Jakie popularne tematy rozpoznałeś w danych, które zebrałeś?
• Co one mówią na temat projektu produktu?

Po ustaleniu powyższych rzeczy możesz zacząć formułować wspólne tematy/motywy. Te odnoszą się do potrzeb użytkowników. Możesz skorzystać ze wzoru, który poleca Google:

Zaobserwowano, że X z Y uczestników [wstaw obserwację z badań]. Oznacza to, że [wstaw motyw oparty na tej obserwacji].

Jak ostatecznie powinny brzmieć motywy? Google dzieli się w tej kwestii trzema wskazówkami:

• Postaraj się, aby twoje motywy były proste, bezpośrednie i łatwe do zrozumienia.
• Ogranicz motywy do jednego pomysłu.
• Upewnij się, że motywy są oparte na obiektywnych obserwacjach.

Poniżej znajdziesz motywy, jakie wytypowałam w ramach ćwiczenia od Google. Zrobiłam je na podstawie diagramu podobieństwa, który udostępniłam tobie powyżej ⬆️

Cechy mocnych insightów

Masz zidentyfikowane wspólne tematy i możesz przejść do formułowania insightów. Zanim to zrobisz, zapoznaj się z pięcioma cechami mocnych insightów, które wyróżnia Google:

1. Są oparte na rzeczywistych danych.
2. Odpowiadają na pytania badawcze.
3. Łatwo je zrozumieć.
4. Wzmacniają empatię względem doświadczenia użytkownika.
5. Inspirują do wykonania konkretnej akcji.

Zapamiętaj, celem badań z użytkownikami jest zidentyfikowanie problemów, znalezienie dla nich rozwiązań i przetestowanie ich skuteczności. Najbardziej wartościowe insighty to takie, które zawierają w sobie sugestię, jak powołać do życia dane rozwiązanie.

Do tworzenia insightów możesz użyć wzoru od Google:

W oparciu o temat, który: [motyw z poprzedniej analizy], insight to: [insight uzyskany z motywu].

Poniżej znajdziesz insighty, które utworzyłam w ramach kursu:

"Fall in love with the problem, and don't fall in love with the solution itself".

Tydzień 4: Dzielenie się wynikami badań i udoskonalanie projektów

W ramach przypomnienia, insighty to obserwacje na temat ludzi, które pomagają spojrzeć z nowej perspektywy na użytkowników i ich potrzeby. Jeśli posiadasz już mocne insighty, możesz przejść do kolejnego kroku, czyli do prezentacji wyników swoich badań.

Metody dzielenia się wynikami badań

Ostatni krok podczas realizacji badań, to zaprezentowanie interesariuszom wszystkich zgromadzonych insightów.

Najpopularniejszą formą prezentowania danych jest prezentacja, czyli grupa slajdów, w której każdy ze slajdów prezentuje osobną informację. Google proponuje następujący schemat prezentacji:

• Sekcja 1: Szczegóły badania
• Sekcja 2: Wyszczególnione motywy
• Sekcja 3: Insighty i rekomendacje
• Załączniki

Drugą formą prezentowania rezultatów badania jest raport. To dokument, który zawiera w sobie mniej elementów wizualnych, ale składa się z tych samych informacji, co prezentacja. W tym pliku insighty oraz rekomendacje umieszczane są zwykle powyżej pozostałych szczegółów związanych z badaniem.

Wskazówki na stworzenie mocnej prezentacji

Jak upewnić się, że twoja prezentacja jest wystarczająco mocna, aby przyciągnąć uwagę odbiorców i przekazać im swój punkt widzenia? Oto wskazówki od Google:

1. Poznaj swoją publikę: Przed rozpoczęciem prezentacji poświęć trochę czasu, aby dowiedzieć się, czego chcą się dowiedzieć osoby, którym prezentujesz swoje wyniki.
2. Przedstaw zarys prezentacji: Dołącz krótką mapę lub „spis treści” na początku prezentacji, aby słuchacze wiedzieli, czego się spodziewać w trakcie prezentacji. Ponadto jeden slajd powinien zawierać przegląd prezentowanych treści, inaczej nazywany streszczeniem wykonawczym. To trochę jak dzielenie się wnioskami lub największymi spostrzeżeniami na początku prezentacji.
3. Opowiedz historię: Pomyśl o swojej prezentacji jak o historii z początkiem, środkiem i końcem. Każdy slajd powinien popychać opowiadaną historię do przodu, a historia powinna przepływać od slajdu do slajdu. Opowiadanie historii jest potężniejsze niż dzielenie się listą spostrzeżeń badawczych, ponieważ twoi odbiorcy mogą obserwować emocje, problemy i zachwyty związane z twoim produktem z punktu widzenia prawdziwego użytkownika.
4. Pokaż liczby: Silny obraz często komunikuje się lepiej niż słowa. Korzystaj z danych i wykresów, aby zilustrować najważniejsze spostrzeżenia.
5. Mniej znaczy więcej w przypadku tekstu: Informacje, które przedstawiasz, powinny być krótkie i na temat. Twoje slajdy powinny zawierać tylko ogólne szczegóły, które odpowiadają na pytania, takie jak dlaczego, co i jak.
6. Zapewnij garść rekomendacji: Zakończ prezentację listą zalecanych dalszych kroków na podstawie przedstawionych spostrzeżeń.
7. Zostaw przestrzeń na pytania: Pamiętaj, aby na koniec prezentacji pozostawić kilka minut, aby słuchacze mogli zadać pytania dotyczące prezentowanego materiału.

Podczas prezentowania insightów, pamiętaj, żeby ułożyć je według priorytetów:

• P0 = Rzeczy, które muszą być naprawione, żeby produkt mógł działać.
  • Wszystko, co stoi na drodze do ukończenia przez użytkownika zadania.
  • Wszelkie zwodnicze wzorce.
  • Rzeczy, które są niedostępne dla wybranej grupy użytkowników.
• P1 = Rzeczy, które uwzględnisz w kolejnym prototypie i przetestujesz.
• P2 = Do zaadresowania w dalszej przyszłości.

Prezentowanie wyników badań

Ostatnia rzecz, jaka ci pozostała, to zaprezentowanie wyników przed publiką. Google podkreśla, że nikt nie rodzi się z talentem do prezentowania. Jest to efektem pracy tych osób. Trema jest bardzo powszechna — nawet dla ludzi, którzy żyją z występowania.

Oto kilka rzeczy, które zdaniem Google warto wziąć pod uwagę podczas prezentacji na żywo:

• Bądź zwięzły: Trzymaj się głównego tematu, który ma zostać zapamiętany przez publiczność.
• Mów wyraźnie i powoli: Lepiej powiedzieć mniej, ale tak, żeby inni ciebie rozumieli.
• Zachowaj konwersacyjny ton: Unikaj brzmienia, jak robot lub jakbyś nauczył się tekstu na pamięć.
• Wykorzystuj historie: Użyj powiązanych i konkretnych przykładów, aby zilustrować to, co masz do przekazania.
• Pozwalaj sobie na pauzy: Pozwalanie na naturalne przerwy świadczy o pewności siebie. Możesz je robić po zadaniu pytania lub po przejściu do kolejnej części prezentacji.
• Nawiązuj kontakt wzrokowy: Dzięki temu utrzymasz ich uwagę. Staraj się utrzymać kontakt wzrokowy z jedną osobą przez 3-5 sekund, zanim przejdziesz do kolejnej. Podczas prezentacji online staraj się patrzeć bezpośrednio w oko kamery.
• Zadbaj o mowę ciała świadczącą o pewności siebie: Powinieneś poruszać się naturalnie po przestrzeni, którą masz do dyspozycji. Uśmiechaj się i kiwaj głową, gdy mówisz, co będzie działać uspokajająco na słuchaczy. Unikaj krzyżowania rąk, trzymania rąk w kieszeniach lub bawienia się włosami lub ubraniami.

Dodatkowo dorzuca jeszcze wskazówki, jak poradzić sobie z tremą:

• Przygotuj się.
• Myśl pozytywnie.
• Przetestuj silną pozę.
• Nie zatrzymuj swojego oddechu.
• Wyśpij się.
• Pamiętaj o celu.
• Bądź świadomy, że popełnianie błędów jest ok.

Na koniec jeszcze kilka wskazówek od Google, dzięki którym poradzisz sobie z dodatkowymi pytaniami, które będą zadawane na koniec prezentacji:

• Znaj dobrze swój materiał: Im lepiej będziesz go znał, tym z większą łatwością odpowiesz na pytania, które będą z nim związane.
• Powtórz pytanie: Dzięki temu pokażesz, że je zrozumiałeś i będą mogli je lepiej usłyszeć pozostali słuchacze.
• Nie przyjmuj postawy obronnej: Wszelkie obiekcje nie są personalne. Jeżeli się nie zgadzasz, zadbaj o to, żeby twoja odpowiedź nie była skierowana w stronę słuchacza.
• Bądź zwięzły: Nie poświęcaj za dużo czasu na odpowiedź na jedno pytanie.
• Nie spiesz się z odpowiedzią: Jeśli pytanie jest trudne, pozwól sobie na zastanowienie się nad odpowiedzią.

Bycie świetnym mówcą publicznym oznacza okazywanie pewności siebie. Prawie zawsze wynika to ze znajomości treści, mówienia wyraźnie i nauczenia się opowiadania historii, która angażuje słuchaczy.

Przykłady świetnych wystąpień od Google, które zainspirują ciebie do tego, jak przemawiać:

• Molly Burke: Every Way Being Blind Makes My Life Different.
• Jill Bolte Taylor: TED Talk about how she studied her stroke as it was happening
• Sir Ken Robinson: TED Talk about the lack of creativity in schools

W ramach bonusu tabelka od Google, która może tobie pomóc ocenić własne wystąpienie i wyciągnąć jak najwięcej lekcji:

Zmiana projektu na podstawie nowych danych

Pam-pa-ram-pam-pam! Dotarliśmy już prawie do samego końca czwartego kursu ? W tej części dowiesz się, jakie insighty wykorzystać, żeby poprawić swój projekt.

Oto kilka wskazówek od Google:

• Zacznij od priorytetyzacji insightów. Pamiętasz priorytety P0, P1 i P2? To właśnie miejsce, żeby do tego wrócić (dosłownie możesz to zrobić, klikając tutaj).
  • Jeżeli w twoim projekcie pojawiły się miejsca, które blokują przepływ użytkownika, to tak – musisz to poprawić.
  • Jeśli gdziekolwiek użytkownik poczuje się oszukany, to również powinieneś zmienić.
  • Gdy okaże się, że twoja aplikacja nie jest dostępna dla wszystkich potencjalnych użytkowników, przepracuj koniecznie te kwestie.
• Pozostałe insighty przyporządkuj do pozostałych kategorii: P1 (rzeczy, które uwzględnisz w kolejnym prototypie) oraz P2 (sprawy do zaadresowania w dalszej przyszłości).

Projektowanie UX to zdecydowanie iteracyjny proces. Przyzwyczaj się do tego, że będziesz poprawiać swoją pracę. Bo nawet, gdy będzie się tobie wydawać, że wszystko jest na tip top, ostatecznie użytkownicy zweryfikują, ile masz w tym racji. Google podkreśla, że cykl pracy nad projektem przypomina pętlę, nie jest liniowy. Wielokrotnie wracasz do wcześniejszych etapów, aż stworzysz produkt, który jest użyteczny i odpowiada na potrzeby użytkowników.

---

Gdy stworzyłam swój pierwszy prototyp, myślałam, że lepiej się nie da (tak, wiem jak to brzmi). Nie miałam pomysłu na to, czy i po co zrobić coś inaczej. Dzięki testom użyteczności przekonałam się, że DUŻO mogę i powinnam zmienić w swoim prototypie. To była dla mnie ważna lekcja. Pozwoliła doświadczyć na własnej skórze, że robię coś dla ludzi, a nie dla siebie. I pomogła mi skroić projekt pod rzeczywiste potrzeby, a nie własne wyobrażenia. A to dopiero druga iteracja!

---

Jeśli i ty chcesz dostać taki dyplom, możesz wziąć udział w kursie Conduct UX Research and Test Early Concepts.