Kolejny kurs i kolejna lekcja życia, którą w skrócie mogę opisać jednym zdaniem: Prawda nie boli. Tym razem, oprócz tygodni nauki, przeprowadziłam również swoje pierwsze testy użyteczności. Bałam się ich z kilku powodów. Pierwszy: zaprezentowanie swojego prototypu lo-fi piątce PRAWDZIWYCH osób. Drugi: konieczność wysłuchania, że w moim projekcie coś NIE DZIAŁA. Trzeci: konieczność wprowadzenia zmian w dotychczasowym prototypie (w którego włożyłam już tyyyle czasu). Z tym brakiem bólu to trochę kłamałam. Wyjście poza strefę komfortu wymaga włożenia wysiłku lub przysłowiowego „przełamania się”. A to w jakimś stopniu „boli”. Jeśli wiesz, o czym mówię, to zdajesz sobie też sprawę z tego, że nieprzyjemny bywa sam moment „przełamania się”. A potem nie jest już tak źle, prawda?