Postać autorki ze smutną miną. Po prawej cytat "The UX design hype is officially declared 'dead'"

Marka osobista, tworzenie portfolio UX, pierwsza rozmowa rekrutacyjna [obszerne notatki z kursu Google UX Design Certificate #7]

Juniorzy w branży UX = za duża podaż, za mały popyt. Równanie jest wynikiem mojej subiektywnej obserwacji, także można to sobie wziąć do serca i głowy, ale na własną odpowiedzialność. Niemniej, początkujący projektanci UX (myślę, że trafiłam na kilkanaście takich historii) mówią, że nie jest im łatwo znaleźć pierwszą pracę… Do podobnych opinii można się dokopać w zagranicznych źródłach. Ot, dyskusja na Reddit sprzed 4 miesięcy lub artykuł od Prototypr oraz od Bootcamp. Jednocześnie odnoszę wrażenie, że nie maleje oferta kursów i bootcampów zachęcająca do przejścia na jueksową stronę mocy. A to z kolei może rodzić nadzieję, że rynek z niecierpliwością czeka na tych wszystkich świeżaków. Cóż. Chyba czas napisać to sobie głośno. TAM (prawie) NIKT NIE CZEKA. Choć nie wykluczam, że przemawia przeze mnie jakiś błąd poznawczy.

Jako, że w naszym kraju lubimy się pocieszać nieszczęściem innych, to mogę poklepać tych wszystkich juniorów po plecach i powiedzieć im śmiało: Witajcie w klubie! Dziś jednak nie będzie dalszego snucia czarnych scenariuszy, a raczej koncentracja na tym, co jeszcze można ze swojej strony zrobić.

Jeżeli dopiero zastanawiasz się nad zmianą swojej ścieżki zawodowej na UXD, to naprawdę DOBRZE to przemyśl. Nazywanie projektanta UX zawodem przyszłości nie jest tożsame z dużym zapotrzebowaniem rynku na niedoświadczonych pracowników. Jeśli natomiast jesteś już na tej drodze od jakiegoś czasu i poświęcasz się temu z rzeczywistej potrzeby serca, to w dzisiejszych notatkach znajdziesz wskazówki na temat tego, jak rozwinąć swoją markę osobistą, na co zwracać uwagę podczas tworzenia portfolio oraz w jaki sposób szukać pracy i przygotować się do swojej pierwszej rozmowy rekrutacyjnej. Spisana wiedza będzie wymagać pogłębienia – prawie na końcu każdego akapitu znajdziesz linki, które ci to umożliwią.

Tyle tytułem wstępu. I jeszcze tylko jedno. Pamiętaj(my): jeśli marzy ci się obfite żniwo kołaczy, to pracuj, pracuj i jeszcze raz pracuj!

? Spis treści:

  1. Tydzień 1: Projektowanie dla dobra społecznego i wzmacnianie swojego portfolio
  2. Tydzień 2: Rozwijanie marki osobistej i swojej obecności online
  3. Tydzień 3: Tworzenie portfolio UX i przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych

Tydzień 1: Projektowanie dla dobra społecznego i wzmacnianie swojego portfolio

Zanim przejdziesz do zajawionych przeze mnie tematów, znajdziesz tutaj małą zachętę od Google dotyczącą stworzenia projektu dla dobra społecznego. To nie tylko sposób na urozmaicenie swojego portfolio, ale również na zrobienie czegoś dobrego. A takie rzeczy są miłe, prawda? ?

Przed tobą ostatnie już (siódme!) notatki z kursów, które robiłam w ramach Google UX Design Professional Certificate. Zachęcam do czytania ich zgodnie z chronologią. Na tej stronie znajdziesz całość.

Projektowanie dla dobra społecznego

Czym projektowanie dla dobra społecznego różni się od projektowania jakiegokolwiek innego produktu? Oczywiście każdy projekt UX polega na rozwiązywaniu problemów, z którymi borykają się prawdziwi użytkownicy. Projektowanie dla dobra społecznego to pójście o krok dalej, czyli tworzenie rozwiązań, które prowadzą do „zbiorowego dobra społecznego”. Innymi słowy, projektowanie dla dobra społecznego to dla projektantów UX sposób na rozwiązywanie problemów występujących w ich społecznościach i wprowadzanie pozytywnych zmian.

Projektowanie dla dobra społecznego często wiąże się ze sprawiedliwym dostępem, takim jak zwiększanie dostępu do wysokiej jakości edukacji lub opieki zdrowotnej, zmniejszanie ubóstwa, rozwiązywanie problemów środowiskowych i nie tylko.

? Co otrzymujesz w zamian, gdy projektujesz produkt z myślą o dobru społecznym?

  • Twoje projekty mogą mieć znaczący wpływ na życie użytkowników i społeczności.
  • Twoje produkty dotyczą ważnych problemów i poprawiają życie różnorodnych populacji.
  • Projekty często koncentrują się na równym dostępie, takim jak zwiększanie dostępu do wysokiej jakości edukacji, poprawa opieki zdrowotnej, rozwiązywanie problemów środowiskowych i nie tylko.

? Artykuły polecane przez Google:

Projektowanie z myślą o różnych urządzeniach

Siódmy kurs jest połączeniem dotychczasowej praktyki – czyli stworzenia aplikacji oraz zaprojektowania responsywnej strony. Trzeci projekt ma zawierać te dwie składowe. A to oznacza projektowanie z myślą o różnych urządzeniach. Jak się do tego zabrać?

? Pomocne podejścia projektowe:

  1. Stopniowe ulepszanie (Progressive enhancement):
    • Oznacza projektowanie od najmniejszego do największego ekranu.
    • Jest również znane jako projektowanie oddolne, ponieważ najpierw projektujesz dla najmniejszej i najbardziej podstawowej wersji witryny, na przykład dla telefonu komórkowego, a następnie upiększasz swoje projekty pod kątem większych rozmiarów ekranów.
    • Pozwala podkreślić na początku pracy projektowej najważniejsze elementy i potem dodawać kolejne.
    • Podejście jest związane z filozofią mobile-first, czyli zaczynanie od projektu mobilnej aplikacji i potem przeniesienie tej koncepcji na większe ekrany/
  2. Wdzięczna degradacja (Graceful degradation):
    • Inaczej nazywane projektowaniem od góry do dołu.
    • Polega na projektowaniu od największych do najmniejszych ekranów.
    • Wykorzystywany w sytuacji, w której komputery są częściej wykorzystywane do prezentacji produktu.

Projektowanie mobile-first

Mobile-first to filozofia projektowania, która ma na celu rozpoczęcie procesu projektowania od mobilnej wersji produktu, a następnie dostosowanie jej do większych ekranów, takich jak tablet czy komputer.

Według Światowego Centrum Badań nad Reklamą do 2025 roku 72% wszystkich użytkowników Internetu będzie używać smartfonów jako jedynego sposobu dostępu do Internetu. Duża część tych użytkowników to Next Billion Users, czyli ludzie na całym świecie, którzy po raz pierwszy zaczynają korzystać z Internetu, często za pośrednictwem urządzeń mobilnych. Treść, interakcje i funkcje projektowanych produktów muszą być dostępne dla tych osób, dlatego kluczowa jest filozofia stawiająca na urządzenia mobilne.

✅ Dlaczego warto projektować mobile-first?

  • Coraz więcej osób korzysta z urządzeń mobilnych, aby uzyskać dostęp do Internetu. Dotyczy to szczególnie użytkowników Next Billion, czyli nowych użytkowników Internetu uzyskujących dostęp do Internetu głównie za pośrednictwem urządzeń mobilnych, a nie komputerów stacjonarnych.
  • Projekty zorientowane na urządzenia mobilne pomagają skrócić czas ładowania poprzez optymalizację treści i funkcji dla urządzeń mobilnych. Jest to ważne, ponieważ telefony komórkowe mają mniejszą moc obliczeniową niż komputery stacjonarne.
  • Zmiana w wyszukiwarce Google polegająca na przedkładaniu wyszukiwań mobilnych nad wyszukiwaniami na komputerach stacjonarnych podkreśla znaczenie uwzględnienia urządzeń, z których użytkownicy najprawdopodobniej korzystają podczas projektowania produktów.

? Żeby projektować efektywnie pomiędzy urządzeniami, trzeba wziąć pod uwagę:

  • Wielkość ekranu
  • Rozdzielczość
  • Kontekst korzystania z produktu
  • Funkcjonalność
  • Metody wprowadzania treści
  • Układ treści

Projektowanie z wykorzystaniem 4C

Gdy projektujesz dla więcej niż jednego urządzenia, musisz mieć pewność, że zapewniasz płynne działanie na nich wszystkich. Aby robić to skutecznie, należy mieć na uwadze cztery C:

  • Consistency (Spójność): Oznacza jednolity projekt, który daje użytkownikom pewność, że produkt będzie tak samo wyglądał na różnych urządzeniach.
  • Continuity (Kontynuacja): Oznacza zapewnienie użytkownikom płynnego i nieprzerwanego doświadczenia podczas przemieszczania się między urządzeniami.
  • Context (Kontekst): Oznacza projektowanie na potrzeby konkretnego urządzenia i sposobu, w jaki użytkownik będzie z niego korzystał w danej sytuacji.
  • Complementary (Komplementarność): Bierze pod uwagę, w jaki sposób każde urządzenie może jeszcze bardziej poprawić ogólne wrażenia użytkownika.

Tworzenie projektów do portfolio – przewodnik

Doskonalenie swojego rzemiosła bardzo często oznacza powrót do przeglądu podstawowej wiedzy i odświeżenia dotychczasowych umiejętności. Zatem przed tobą powtórka tego, co być może już wiesz! ?

Etap 1: Empatyzowanie z użytkownikami

Pierwszy etap procesu projektowego: Empatyzowanie. Źródło: Google UX Design Certificate

Empatia to istotny element w całym procesie projektowym. Pozwala projektantom nawiązać kontakt z użytkownikami i głęboko zrozumieć ich problemy i cele. Dzięki temu można stworzyć produkty, które będą długofalowo wartościowe dla użytkowników.

? Co uwzględnić na tym etapie (polecane przez Google):

  1. Wywiady z użytkownikami:
    • Przeprowadzenie wywiadów może być kosztowne i czasochłonne, dlatego ich staranne zaplanowanie jest zwykle niezbędne, aby móc pracować zgodnie z wymaganiami biznesowymi projektu. W szczególności ważne jest określenie celów badawczych i przygotowanie właściwych pytań do wywiadu. Potencjalni pracodawcy prawdopodobnie docenią projektantów, którzy potrafią wykazać się tego rodzaju przezornością.
  2. Mapy empatii:
    • Składają się z pięciu elementów: Kim użytkownicy i jaka jest ich sytuacja? Co użytkownicy mówią na temat ich doświadczenia z produktem lub podobną usługą? Co myślą na temat swoich doświadczeń? Co robią przed, po i w czasie interakcji z produktem? Co użytkownicy czują w związku ze swoim doświadczeniem?
    • Mapy empatii tworzone są w oparciu o przeprowadzone wywiady z użytkownikami. Są kluczowym narzędziem do przetworzenia dużej ilości danych i podzielenia informacji na mniejsze i użyteczne porcje.
    • Mapy empatii pomagają stworzyć persony.
  3. Persony:
    • Persony to fikcyjni użytkownicy, którzy reprezentują potrzeby, cele i cechy większych grup. Pomogą tobie zaprojektować produkt zgodnie z potrzebami użytkowników, bez konieczności przypominania sobie każdego szczegółu uchwyconego podczas rozmów kwalifikacyjnych.
    • Elementy, które warto uwzględnić w opisie persony: zdjęcie reprezentujące personę, imię i nazwisko oraz dane demograficzne (wiek, edukacja, miejsce zamieszkania, rodzina, zawód), cytat persony reprezentujący jej podejście i osobowość, cele, które chce zrealizować, frustracje lub bolączki, których chce uniknąć, krótka charakterystyka persony, która uwzględnia najbardziej przydatne informacje.
  4. Historie użytkowników:
    • Historia użytkownika jest kluczową częścią jego osobowości. Opowiadana z punktu widzenia danej osoby, przedstawia użytkownika, wskazuje cel oraz benefit, jaki ta osoba chce osiągnąć.
    • Wzór na stworzenie historii użytkownika: Jako [rodzaj użytkownika] chcę [akcja], żeby [korzyść].
  5. Mapy podróży użytkowników:
    • Mapa podróży użytkownika to seria doświadczeń, które wydarzają się podczas próby osiągnięcia danego celu. Skutecznie wykonane mapy przedstawiają kluczowe bolączki użytkowników oraz obszary wymagające ulepszeń.
    • Możesz mapować doświadczenia użytkowników na podstawie odpowiedzi uzyskanych podczas wywiadów. Możesz także wyobrazić sobie, jak prawdziwi użytkownicy mogą wchodzić w interakcję z produktem lub podobnymi usługami.
    • Główne elementy mapy podróży użytkownika: Nazwa persony, Jej cel, Podejmowane akcje na drodze do realizacji celu, Uczucia, jakich doświadcza osoba podczas tych akcji, Obszary do poprawy doświadczenia użytkownika.
    • Tworząc każdą mapę podróży, pamiętaj o zwróceniu uwagi na dostępność i sprawdzenie, czy twoje założenia i pomysły nie są stronnicze.
Szablon mapy podróży użytkownika. Źródło: Google UX Design Certificate

?️ Najlepsze praktyki dotyczące wywiadów z użytkownikami:

  • Podziękuj osobie za udział i spróbuj zbudować relację: przywitaj się z tą osobą w przyjazny sposób, przeprowadź luźną rozmowę, nawiąż kontakt wzrokowy itd.
  • Nagraj wywiad (za pozwoleniem), abyś mógł do niego wrócić, przypomnieć sobie fragmenty, których nie pamiętasz i zrobić dodatkowe notatki
  • Upewnij się, że masz wszystkie podstawowe dane uczestnika, które są istotne dla rozmowy, takie jak imię i nazwisko oraz odpowiednie cechy demograficzne
  • Postępuj zgodnie z etykietą rozmowy kwalifikacyjnej, wykazując aktywne słuchanie (nawet podczas robienia notatek), mówiąc wyraźnie i zwięźle oraz zachowując opanowanie
  • Rób dokładne notatki na temat tego, co mówią i robią uczestnicy. Spróbuj uchwycić istotne cytaty i udokumentować mimikę, mowę ciała i zachowanie uczestników

✅ Zakończenie etapu empatyzowania – checklista od Google:

  • Zrekrutowanie reprezentatywnej próbki uczestników wywiadów
  • Zaplanowanie pytań do wywiadów, które są istotne, otwarte, jasne, neutralne i konwersacyjne
  • Przeprowadzenie wywiadów w celu zebrania kluczowych informacji i zbudowania relacji z uczestnikami
  • Przekształcono każdy wywiad w mapę empatii
  • Podzielono użytkowników na grupy użytkowników w oparciu o wspólne cechy, cele lub potrzeby
  • Utworzono osobowość użytkownika reprezentującą każdą grupę użytkowników
  • Zawiera przekonującą, jednozdaniową historię użytkownika w każdej osobie
  • Zaplanowano podróż użytkownika dla każdej osoby

Etap 2: Definiowanie potrzeb użytkowników

Drugi etap procesu projektowego: Definiowanie. Źródło: Google UX Design Certificate

Na etapie definiowania pamiętaj, że pytaniem przewodnim powinno być:

Które z potrzeb lub problemów moich użytkowników są najważniejsze dla mojego projektu?

Aby odpowiedzieć na to powyższe, powinieneś skorzystać z: definiowanie problemu, definiowanie hipotezy, definiowanie celu użytkownika.

? Co uwzględnić na tym etapie (sugerowane przez Google):

  1. Zdefiniowanie problemu:
    • Zwięźle opisuje potrzebę użytkownika, którą projekt musi zaspokoić.
    • Wzór, który pomoże opisać problem: [Imię persony] jest [charakterystyka], który/a potrzebuje [potrzeba], ponieważ [insight].
    • Skutecznie zdefiniowane problemy są: zorientowane na człowieka, wystarczająco szerokie, żeby nie zawężać możliwości projektowych, wystarczająco wąskie, żeby mogły być rozwiązane za pomocą projektu.
  2. Zdefiniowanie hipotezy:
    • Zdefiniowany problem opisuje potrzebę użytkownika, którą produkt musi zaspokoić, a zdefiniowana hipoteza opisuje przypuszczenia projektanta dotyczące sposobu zaspokojenia tej potrzeby.
    • Powyższe pomaga projektantom wyjaśnić, co chcą osiągnąć za pomocą swojego projektu.
    • Aby zdefiniować hipotezę, należy określić, jaka akcja rozwiąże problem użytkownika oraz jakiego rezultatu spodziewamy się po tej akcji.
    • Wzór, który pomoże stworzyć hipotezę: Jeśli [akcja], wtedy [rezultat].
  3. Zdefiniowanie celu:
    • Na tym etapie rozwijasz hipotezę, aby ustalić konkretny i mierzalny cel dla projektowanego produktu.
    • Cechy dobrze zdefiniowanego celu: opisuje konkretną akcję, jaką użytkownik może podjąć lub co będzie robił produkt, określa, na kogo wpłynie akcja, prezentuje pozytywny wpływ tej akcji lub sposób, w jaki akcja rozwiązuje problem użytkownika, podkreśla kryteria na podstawie których można określić sukces produktu.
    • Szablon zdefiniowanego celu: Nasz [produkt] pozwoli użytkownikom [określenie akcji], co wpłynie na [opisanie, na kogo wpłynie akcja] poprzez [opisanie pozytywnego wpływu]. Będziemy mierzyć efektywność za pomocą [opis metryk, za pomocą których będzie się mierzyło pozytywny wpływ].
    • Zdefiniowanie celów pomaga projektantom uszczegółowić zakres ich prac projektowych poprzez dokładne określenie, komu będzie służył ich produkt, jakie będzie jego działanie, dlaczego produkt zaspokaja potrzeby użytkownika i w jaki sposób będzie mierzona skuteczność tego rozwiązania.
Szablon z wzorem do definiowania celu. Źródło: Google UX Design Certificate

✅ Checklista od Google na zakończenie tego etapu projektowego:

  • Zdefiniowanie problemów dla każdej persony
  • Zdefiniowanie hipotez dla każdego problemu
  • Zdefiniowanie celu dla każdej hipotezy
  • Upewnienie się, że cele są zgodne z wymaganiami biznesowymi

Etap 3: Tworzenie pomysłów projektowych

Kiedy problemy zostaną jasno zdefiniowane, nadchodzi czas na wymyślanie rozwiązań, czyli na fazę ideacji.

Trzeci etap procesu projektowego: Ideacja. Źródło: Google UX Design Certificate

W tworzeniu nowych pomysłów pomoże tobie: rozszerzanie wiedzy na temat branży, rozwijanie umiejętności tworzenia kreatywnych rozwiązań, rozumienie aktualnych problemów w nowy sposób.

? Elementy etapu ideacji polecane przez Google:

  1. Audyt konkurencji:
    • Dzięki temu działaniu dowiesz się więcej na temat swojej konkurencji oraz luk na rynku. Możesz też ustalić, jakie elementy warto wykorzystać we własnym projekcie, a co należy unikać.
    • Etapy przeprowadzania audytu konkurencji: Określenie celu audytu, Ustalenie bezpośredniej i niebezpośredniej konkurencji, Ustalenie aspektów, jakie będą oceniane w audycie, Przeprowadzenie audytu, Podsumowanie zebranych wniosków w dedykowanym raporcie.
  2. Kreatywne ćwiczenia:
    • Ćwiczenie „How might we”: Głównym celem jest przekształcenie problemów lub bolączek w możliwości projektowe. Dzięki myśleniu w ten sposób możesz potencjalnie wpaść na więcej możliwych rozwiązań.
      • Żeby stworzyć dobre pytania HMW potrzebujesz dobrze określonego problemu użytkownika.
    • Ćwiczenie „Szalona ósemka”: Inaczej szybkie szkicowanie, to świetny sposób na tworzenie pomysłów w sposób wizualny i namacalny. Polega na naszkicowaniu ośmiu różnych pomysłów rozwiązania problemu użytkownika.
      • Etapy ćwiczenia: Złożenie dużej kartki na osiem mniejszych części, Zaopatrzenie się w coś do szkicowania (marker, długopis, ołówek itp.), Ustawienie minutnika (na jeden szkic pomysłu ma się jedną minutę), Naszkicowanie pomysłów (jeśli ma się więcej niż osiem pomysłów, można powtórzyć ćwiczenie).
      • Celem nie jest opracowanie doskonałych pomysłów, ale opracowanie wielu pomysłów, bez względu na to, jak niezwykłe się wydają.

✅ Checklista na zakończenie etapu ideacji:

  • Zidentyfikowanie bezpośrednich i pośrednich konkurentów produktu
  • Analiza istotnych aspektów produktów konkurencji
  • Podsumowanie wyników swoich badań w formalnym lub nieformalnym raporcie z audytu
  • Przeprowadzenie ćwiczenia „How might we (HMW)” w celu przekształcenia problemów w możliwości
  • Szybkie naszkicowanie pomysłów za pomocą ćwiczenia „Szalona ósemka”

Etap 4: Tworzenie prototypów lo-fi

Na tym kroku należy pamiętać, żeby zacząć od podstawowych szkiców lub zarysów user flow i architektury informacji. To punkt wyjściowy do pracy nad bardziej szczegółowymi projektami.

Czwarty etap procesu projektowego: Prototypowanie. Źródło: Google UX Design Certificate

? W ramach tego kroku Google rekomenduje:

  1. Diagramy user flow, storyboardy i mapy witryny:
    • Powyższe pomoże upewnić się, że masz podstawowe wyobrażenia o tym, jak użytkownicy będą poruszać się po produkcie, aby osiągnąć swoje cele.
    • Diagram user flow pomaga wizualnie zmapować kroki, które użytkownicy podejmą, aby wejść w interakcję z produktem, wykonać kluczowe zadania i osiągnąć swoje cele.
      • Żeby stworzyć taki diagram, należy odpowiedzieć na pytania: Jakie działania podejmą użytkownicy? Jakie będą musieli podjąć decyzje? Jakie ekrany zobaczą przed i po podjęciu akcji lub decyzji?
    • Storyboardy to sposób na wizualne zaprezentowanie doświadczenia użytkownika.
      • Elementy skutecznych storyboardów: Bohater (idealnie, gdy reprezentuje personę), Scena (pokazuje środowisko i kontekst, w jakim znajduje się bohater), Wątek (prezentuje rozwiązanie lub korzyść dla odbiorcy), Narracja (pokazuje, jak projekt rozwiązuje problem użytkownika).
    • Mapy witryny pokazują przegląd całej architektury informacji w danym produkcie.
      • W architekturze informacji uwzględnione są: Organizacja (jak poszczególne elementy są układane w grupy), Hierarchia (jak mniejsze fragmenty informacji są umieszczane w większych), Sekwencja (w jakiej kolejności są połączone ze sobą kolejne elementy).
  2. Papierowe i cyfrowe wireframe’y:
    • Gdy określisz kluczowe ekrany, działania i decyzje użytkowników produktu, możesz rozpocząć tworzenie wireframe’ów.
    • W wireframe’ach warto korzystać ze standardów rynkowych do wizualizacji poszczególnych elementów:
      • Krótkie etykiety i nagłówki są wypisane za pomocą słów.
      • Dłuższe fragmenty tekstu podstawowego są reprezentowane przez poziome linie.
      • Proste kształty, takie jak ikony menu, można narysować bardziej szczegółowo.
      • Bardziej złożone elementy wizualne, takie jak obrazy, zdjęcia, ilustracje i niestandardowe ikony, są reprezentowane przez kwadraty/koła/prostokąty z dużymi znakami X.
      • Wezwania do działania są reprezentowane przez prostokąty lub okręgi, w zależności od tego, który z nich pasuje do podstawowego kształtu elementu na ekranie.
    • W cyfrowych wirefram’ach warto uwzględnić więcej szczegółów, żeby ekrany były czytelne dla odbiorców.
    • W swoich projektach określ jasno, co użytkownik może zrobić na danym ekranie.
    • Wireframe’y warto pokazać w swoim portfolio i zaprezentować w ten sposób, że nie pomija się żadnego ważnego etapu projektowego.
  3. Prototypy lo-fi:
    • W prototypie lo-fi (o niskiej wierności) łączysz ze sobą cyfrowe wireframe’y, aby zasymulować podstawowy user flow i funkcjonalność produktu.
    • Jeśli proces prototypowania wykryje zmianę, którą powinieneś wprowadzić w ogólnym user flow produktu lub architekturze informacji, zanotuj ją i wprowadź w swoim projekcie (od razu lub w bliższej przyszłości).
Elementy wykorzystywane do zobrazowania user flow. Źródło: Google UX Design Certificate

✅ Checklista od Google na zakończenie 4. etapu:

  • Przejrzyj swoją pracę od fazy empatii i definiowania, aby upewnić się, że wireframe’y i prototypy odpowiadają kluczowym potrzebom, problemom i celom użytkowników.
  • Stwórz diagramy user flow, storyboardy i mapę witryny, aby zaplanować przepływ użytkowników i architekturę informacji w produkcie.
  • Zaprojektuj papierowe i cyfrowe wireframe’y dla każdego z kluczowych ekranów, które chcesz uwzględnić w swoim prototypie lo-fi, używając standardowych symboli branżowych do zaprezentowania kluczowych elementów.
  • Połącz elementy w swoich cyfrowych wireframe’ach, aby użytkownicy mogli symulować, co się stanie, gdy będą wchodzić w interakcję z kluczowymi ekranami, wezwaniami do działania i innymi interaktywnymi funkcjami.
  • Porównaj prototypy lo-fi z diagramami user flow, storyboardami i mapą witryny – wprowadź udoskonalenia, jeśli będzie taka potrzeba.

Etap 5: Testowanie prototypów

Efektywny projekt UX wymaga intensywnej iteracji, zwłaszcza w fazie prototypowania i testowania. Projektanci zazwyczaj przechodzą przez wiele rund projektowania, testowania i modyfikowania, aby uzyskać projekty, które najlepiej rozwiążą problemy użytkowników.

Piąty etap procesu projektowego: Testowanie. Źródło: Google UX Design Certificate

? W tej części procesu Google skupia się na:

  1. Zaplanowanie testów użyteczności:
    • Badania użyteczności, zwane także testami użyteczności, to metody badawcze, które oceniają, jak łatwo uczestnicy mogą wykonać podstawowe zadania w produkcie.
    • Elementy planu badania: Cele badawcze, Pytania badawcze, KPI, Metodologia, Uczestnicy, Skrypt.
  2. Przeprowadzenie testów użyteczności:
    • Aby przeprowadzić skuteczne badanie użyteczności, potrzebujesz jakieś efektywnej metody robienia notatek. Potrzebujesz także najlepszych praktyk w zakresie nawiązywania kontaktu z użytkownikami i zachęcania ich do dzielenia się przydatnymi informacjami.
    • W efektywnym robieniu notatek pomoże dedykowany arkusz.
    • Powinien zawierać takie elementy, jak: Ścieżka kliknięć użytkownika podczas realizacji zadania, Obserwacje na temat zachowań/opinii użytkowników, Cytaty, które nawiązują do istotnego doświadczenia czy spostrzeżeń użytkownika, Skala określająca jak łatwo było ukończyć zadanie, Dodatkowe notatki uwzględniające informacje, którymi podzielił się uczestnik po zakończeniu zadania.
    • Spójność w zadawaniu pytań i notowaniu obserwacji jest kluczowa w zbieraniu użytecznych i adekwatnych danych.
    • 5 najlepszych praktyk związanych z przeprowadzaniem testów użyteczności:
      • Zadbaj o to, żeby uczestnicy czuli się przy tobie komfortowo.
      • Stawiaj uczestników na pierwszym miejscu – okazuj im szacunek i zainteresowanie.
      • Nie pomijaj kwestii papierkowych, w tym np. podpisania NDA.
      • Komunikuj się jasno i w sposób zrozumiały. Rób też przerwy na potencjalne pytania ze strony użytkowników.
      • Zadawaj właściwe pytania. Upewnij się, że są istotne dla celów badawczych, neutralne i otwarte oraz sformułowane w ten sam sposób dla każdego uczestnika.
    • Umiejętność przeprowadzania badań wymaga praktyki, dlatego warto ją ćwiczyć tak często, jak się da i uzyskiwać cenny feedback.
  3. Analiza i synteza wyników badań:
    • Insighty to obserwacje, które zmieniają i pogłębiają zrozumienie użytkowników i ich potrzeb. Pomagają projektantom określić, w jaki sposób powiązane są różne fragmenty danych. Wyjaśniają także, co oznaczają dane i co z nimi zrobić.
    • Aby przejść od notatek badawczych do insightów, należy najpierw zebrać wszystkie dane w jednym miejscu i odpowiednio je poukładać.
    • Diagram podobieństwa (Affinity diagram) to metoda układania danych w tematy, w oparciu o podobieństwa.
      • Do jego utworzenia potrzebna jest duża, pusta tablica – rzeczywista lub w wersji wirtualnej.
      • Następnie każdą obserwację z badań przenosi się na pojedynczą karteczkę.
      • Potem łączy się w grupy poszczególne karteczki na podstawie ich podobieństwa.
      • Gdy zgrupuje się wszystkie karteczki, można ocenić, czy nie jest potrzebny jakiś inny podział.
    • Po utworzeniu diagramu podobieństwa przychodzi etap rozpoznawania wzorców i wspólnych motywów.
      • Powinny być sformułowane w prosty i łatwy do zrozumienia sposób.
      • Każdy motyw powinien być określony jedną ideą. Jeśli pojawia się ich więcej, należy rozbić to na więcej motywów.
      • Należy skupić się na obiektywnej obserwacji, bez analizy czy dodatkowej opinii ze swojej strony.
    • Gdy rozpozna się wszystkie wspólne motywy, można rozpocząć formułowanie insightów.
    • Cechy dobrze sformułowanych insightów:
      • Są oparte o prawdziwe dane.
      • Nawiązują do pytań badawczych.
      • Są bezpośrednie i łatwe w zrozumieniu.
      • Zwiększają empatię względem doświadczenia użytkownika.
      • Inspirują do bezpośrednich zmian w projekcie.
  4. Implementacja wniosków z testów:
    • Po sformułowaniu wszystkich insightów należy nadać im priorytety, dzięki którym będzie łatwiej określić, które zmiany będą wdrażane od razu, a które w przyszłości.
    • Proponowany przez Google podział priorytetów::
      • Priorytet P0: To najbardziej pilne rzeczy do poprawy. Wśród nich znajdziesz elementy, które uniemożliwiają użytkownikom dokończenie zadania, aspekty, które wykluczają jakąś konkretną grupę odbiorców oraz rzeczy, które wprowadzają użytkownika w błąd.
      • Priorytety P1 i P2: Nie są tak pilne jak priorytety P0, niemniej jednak rozwiązują problemy użytkowników i poprawiają ogólne wrażenia. P1 są bardziej istotne niż P2. O przydziale do danego priorytetu decyzuje na przykład czas, jaki wymaga wdrożenie danej zmiany lub wpływ, jaki będzie coś miało na poprawę doświadczenia użytkownika.
    • Po ustaleniu priorytetów można zacząć wprowadzać zmiany w projekcie. Idealnie, jeśli starczy ci jeszcze czasu na kolejną rundę testów i sprawdzenie skuteczności tych zmian.
Pięć najlepszych praktyk związanych z przeprowadzaniem testów użyteczności. Źródło: Google UX Design Certificate

✅ Checklista od Google, po której możesz stwierdzić, że wykonałeś dobrze swoją pracę:

  • Zaplanowane badanie użyteczności dotyczące doświadczeń użytkowników z prototypem lo-fi.
  • Przeprowadzone badanie użyteczności, w oparciu o najlepsze praktyki.
  • Zsyntezowane wyniki badania użyteczności za pomocą diagramów podobieństwa.
  • Przełożenie wyników na przydatne insighty.
  • Ustalenie priorytetów poszczególnych insightów (P0, P1 i P2).
  • Implementacja priorytetów P0 i P1 oraz jak najwięcej P2.

Etap 6: Tworzenie prototypów hi-fi

Po dopracowaniu projektów lo-fi (i ponownym przetestowaniu, jeśli było to konieczne), przychodzi czas na stworzenie makiet hi-fi, aby można było je złożyć w działający prototyp hi-fi, który ponownie będzie testowany i udoskonalany. Czyli wracasz do fazy prototypowania ?

Czwarty etap procesu projektowego: Prototypowanie. Źródło: Google UX Design Certificate

? Z czego składa się ten proces?

  1. Przygotowanie projektu do tworzenia makiet:
    • Utwórz nową stronę w Figmie, w której stworzysz makiety na podstawie poprawionych wireframe’ów lo-fi.
    • Stwórz Design kit, w którym uwzględnisz: kolorystykę, typografię, komponenty, siatkę i odległości pomiędzy elementami, układ strony.
    • Dobrą praktyką jest posiadanie design systemu oraz design kitu przed rozpoczęciem tworzenia makiet, ale to nie znaczy, że musisz wcześniej zaprojektować wszystkie komponenty. Możesz wypełniać i udoskonalać swój design system w czasie tworzenia makiety.
    • Przejrzyj jeszcze raz wszystkie założenia i materiały z poprzednich faz: Wymagania biznesowe, Persony i zdefiniowane problemy, Wyniki testów użyteczności.
      • Zawsze pamiętaj o przejrzeniu wcześniejszych prac projektowych przed podjęciem kolejnych rund decyzji projektowych.
  2. Stworzenie makiet hi-fi:
    • Dodanie typografii: Uwzględnij podział na display, nagłówki, tytuły oraz body.
      • Dobrą praktyką jest zaprezentowanie swojej typografii w dedykowanej ramce w Figmie.
    • Dodanie kolorystyki: Zapamiętaj uniwersalny podział, w którym 60% stanowi neutralny kolor, 30% uzupełniający kolor oraz 10% dla akcentów kolorystycznych.
      • Jeśli odstąpisz od tej zasady, pamiętaj tylko, aby robić to w trosce o potrzeby użytkowników i nie utracić tożsamości marki.
    • Dodanie przycisków oraz ikon: Przyciski i ikony pełnią funkcję afordancji – informują użytkownika, że mogą wejść z jakimś elementem w interakcję.
      • Warto znać standardy w branży i korzystać z rozpoznawalnych elementów.
      • Twórz własne ikony tylko wtedy, kiedy naprawdę jest to uzasadnione.
      • Upewnij się, że ikony w twoim projekcie są inkluzywne i że dodajesz tekst alternatywny, który może być odczytany przez czytniki ekranu.
    • Uwzględnij ograniczniki: Oznacza to wykorzystanie barier wizualnych w celu utrzymania porządku i hierarchii w projektach.
      • Typowe rodzaje wizualnych barier: Pojedyncze linie oddzielające sekcje lub komponenty, Obrysy kształtów, Wypełnienie kolorem, Cienie.
    • Dostosuj negatywną przestrzeń: Może pokazać ona relacje między komponentami, zwrócić uwagę na ważne komponenty, pomóc użytkownikom skupić się oraz zwiększyć widoczność i czytelność obrazów oraz tekstów.
      • Przykłady negatywnej przestrzeni: Odstępy między wierszami, Padding (dodatkowy odstęp wokół danego elementu), Marginesy (przestrzeń poza granicami projektu).
  3. Dopieszczenie wyglądu makiet:
    • Uwzględnienie wizualnych zasad projektowych: Sprawi to, że twoje projekty będą bardziej użyteczne, przyjemne i znaczące.
      • Popularne zasady, z których warto skorzystać: Wyróżnienie (podkreślenie konkretnego, najważniejszego elementu), Hierarchia (ułożenie elementów według ich ważności), Skalowanie (w oparciu o to, czy element jest mniej lub bardziej ważny), Proporcja (zachowanie proporcji, tak żeby zachować równowagę w projekcie), Jedność (korzystanie ze spójnego języka wizualnego), Różnorodność (wprowadzenie wizualnego urozmaicenia).
    • Dodanie zasad Gestalt: Opisują, w jaki sposób ludzki mózg ma tendencję do podświadomego nadawania sensu obiektom, które postrzega.
      • Popularne zasady, z których warto skorzystać: Podobieństwo, Bliskość, Wspólny obszar, Kontynuacja, Symetria, Asymetria.
    • Zaplanowanie gestów i animacji: Gesty to interakcje, podczas których użytkownicy wchodzą w interakcję z produktem poprzez dotyk, np. przesuwanie, przeciąganie, stukanie. Ruch to sposób na animację statycznych elementów projektu, aby skupić uwagę użytkownika i opowiedzieć historie.
    • Dodanie elementów nawigacyjnych:
      • Paski nawigacyjne to pionowe lub poziome paski, które wyświetlają linki do najważniejszych stron produktu.
      • Paski kart są podobne do pasków nawigacyjnych, ale wyświetlają łącza do stron w postaci kart, które włączają się i wyłączają, gdy użytkownik przechodzi do odpowiednich stron lub z nich wychodzi.
      • Menu nawigacyjne — zwane także menu „ukrytymi” lub menu „hamburgerowe – to menu, które pojawiają się, gdy użytkownik kliknie trzyliniową ikonę na krawędzi ekranu, zwykle w lewym górnym lub prawym górnym rogu.
      • Centra nawigacyjne wyświetlają zbiory linków na stronie głównej produktu.
  4. Stworzenie prototypu hi-fi:
    • Ułożenie makiet według logicznej kolejności.
    • Utworzenie interakcji pomiędzy makietami.
    • Wybór animacji, która uczyni przechodzenie pomiędzy ekranami bardziej przyjemnym.
    • Weryfikacja animacji i przejść w trybie prezentacji w Figmie.
    • Zapisanie prototypu i udostępnienie go interesariuszom.
Wybrane wizualne zasady projektowe. Źródło: Google UX Design Certificate

✅ Checklista od Google na zakończenie drugiej fazy prototypowania:

  • Stworzone makiety dla każdego ekranu, który chcesz uwzględnić w swoim prototypie.
  • Uwzględnienie typografii, koloru, ikonografii i innych podstawowych elementów projektu.
  • Udoskonalenie swojego prototypu, stosując zasady projektowania wizualnego i zasady Gestalt.
  • Dodanie funkcji nawigacyjnych i interaktywnych, takich jak przyciski, ikony oraz menu.
  • Połączenie makiet w logicznej i przyjaznej dla użytkownika kolejności.
  • Dodanie animacji symulujących interakcje.

Tydzień 2: Rozwijanie marki osobistej i swojej obecności online

Zdaniem Google marka osobista to niezbędny sposób na pokazanie swojej wartości jako projektant UX. Jej stworzenie powinno być głównym celem podczas budowania portfolio.

Przykłady marek osobistych i dobre praktyki

Co pomoże tobie w określeniu, jaka powinna być twoja marka osobista? Odpowiedź na poniższe pytania, które sugeruje Google ?

  • W czym jesteś naturalnie dobry?
  • Czego nauczyłeś się robić dobrze?
  • Co sprawia ci radość?
  • Co cenisz?
  • Jak inni ludzie opisują ciebie i twoje talenty?
  • Z czym chciałbyś, żeby ludzie ciebie kojarzyli?

Marka osobista pomoże tobie wyróżnić się z tłumu oraz identyfikować się z markami, które podzielają twoje wartości. Pamiętaj, żeby zachować spójność, gdziekolwiek będziesz obecny online ?

Przykłady marek osobistych

Silna marka osobista powinna być powszechnie rozpoznawalna i spójna. Google podaje dość… odległe przykłady marek własnych, ale być może będzie to dla ciebie jakąś formą inspiracji ?

  • Oprah Winfrey: Oprah Winfrey stworzyła jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek osobistych w historii. Stała się powszechnie znana dzięki stosowaniu spójnego brandingu na wszystkich swoich platformach i produktach, takich jak Oprah Winfrey Show, Oprah Radio i O Magazine. Oprah dzieli się ze swoimi odbiorcami inspirującymi przesłaniami, które doprowadziły do prawdziwych zmian w życiu ludzi.
  • Sarah Cooper: komik i autorka, która jest także byłą pracownicą Google (i do tego UXerką!). Jej strona internetowa i blog doskonale odzwierciedlają jej poczucie humoru. Wszystkie zdjęcia na stronie Sarah są beztroskie i naśmiewają się z życia, tak jak robi to w swoich skeczach komediowych i filmach na TikToku. Podobnie jak Oprah, jednym z kluczy do sukcesu Sarah Cooper jest spójność jej marki osobistej.
  • Bill Nye: naukowiec i inżynier znany z tego, że nauka staje się zabawą i wciągającą. Jego markę umacnia zabawna piosenka przewodnia do programu Bill Nye the Science Guy. Wszystkie jego treści i występy telewizyjne skupiają się na nauce, ale przedstawia ją w sposób łatwy do zrozumienia dla każdego.

Tworzenie własnej marki osobistej

Google podkreśla, że twoja wyjątkowość jest twoją największą siłą. Oczywiście samo „po prostu uwierz w siebie” nie wystarcza, ale bycie sobą to jeden z najlepszych sposobów na rozwijanie marki osobistej.

? Co jeszcze możesz zrobić?

  • Zacznij od przemyślenia kilku słów i podstawowych wartości, które twoim zdaniem dokładnie podsumowują ciebie i twoją pracę.
  • Stwórz własne logo – pomaga to pozostawić trwałe wrażenie i sprawia, że twoja osobista marka jest łatwo rozpoznawalna.
  • Upewnij się, że kroje pisma i schemat kolorów, które wybierzesz, odpowiadają temu, jak chcesz, aby ludzie myśleli o tobie jako o projektancie UX.
  • Treści pisane, które pojawiają się w twoim portfolio oraz profilach online, powinny mieć podobny wydźwięk.
  • Możesz tworzyć własne grafiki i animacje, aby dodać charakteru swoim profilom online i wyróżnić ważne informacje.
  • Bycie autentycznym, oznacza mniejsze prawdopodobieństwo, że będziesz robić i mówić rzeczy „niezgodne z marką”, które mogą dezorientować odbiorców.

Najlepsze praktyki dotyczące pisania

Komunikowanie się poprzez projektowanie i pisanie to podobne umiejętności. Głównym celem pisania portfolio jest jasne i zwięzłe uporządkowanie informacji.

? Kilka elementów pisanych w portfolio, które omówił Google:

  1. Powitalne wprowadzenie:
    • Pojawia się od razu po wyświetleniu strony z portfolio.
    • Twoje wprowadzenie powinno być jasne i na temat: twoje imię i nazwisko oraz czym się zajmujesz.
    • Możesz także dołączyć coś, co ugruntuje twoją osobistą markę.
  2. Strona „O Tobie”:
    • W tym miejscu możesz opowiedzieć więcej na swój temat.
    • Na stronie możesz uwzględnić: rodzaj pracy, jaką wykonujesz, twoje pasje, obecna praca, referencje, znaczący projekt, klienci lub nagrody, informacje kontaktowe.
  3. Case study:
    • Każde z nich powinno opowiadać jakąś historię.
    • Korzystaj z jak najmniejszej możliwej liczby słów.
    • Unikaj skomplikowanego języka lub żargonu.
    • Korzystaj ze słów kluczowych.
    • Dodaj swoją osobowość.
    • Poproś o redakcję swoich tekstów.

? Kroki, które zbliżą ciebie do stworzenia własnej marki:

  1. Zastanów się, jak widzisz siebie.
  2. Zapytaj innych, co o tobie myślą.
  3. Porównaj te dwa obrazy i stwórz na tej podstawie zarys swojej marki.
  4. Przygotuj oświadczenie swojej marki osobistej.
  5. Przygotuj historię na swój temat.
  6. Wybierz kroje pisma i kolory, które będą najlepiej pasować do twojej marki.

Zadbanie o swoją obecność online

Swoją drogę warto zacząć od przygotowania oświadczenia swojej marki.

Osobiste oświadczenie (personal statement) to jedno- lub dwuzdaniowe wyrażenie opisujące to, co robisz i co reprezentujesz.

Innymi słowy, to twój osobisty slogan ? Dlatego zadbaj, żeby było zapamiętywalne i chwytliwe.

Kolejnym aspektem, na który powinieneś zwrócić uwagę, to zdjęcie, które wykorzystujesz na wszystkich profilach online. Tutaj również należy zadbać o spójność. Dzięki temu łatwiej będzie ciebie rozpoznać na poszczególnych platformach.

Zaangażuj się w społecznościach UX

Trzy miejsca, które szczególnie poleca Google, to Dribbble, Behance oraz Medium. Publikacja własnych prac na tych stronach jest dobrym sposobem na to, żeby uzyskać informację zwrotną od osób z branży.

  1. Dribbble:
    • Społeczność, która dzieli się efektami swojej pracy i prosi o informację zwrotną.
    • Projekty nie są zwykle pełnymi case study, a raczej wizualną reprezentacją projektu i umiejętności.
    • Warto sprawdzić konta projektantów z największą liczbą obserwatorów, żeby spróbować zrozumieć, czym się wyróżniają.
    • Możesz obserwować też zespoły na Dribbble.
    • Reagowanie i komentowanie cudzych treści to dobry sposób na poznanie się ze społecznością.
    • Jesteś w stanie znaleźć tam również swoje pierwsze zlecenie.
    • Część rekruterów poszukuje projektantów na Dribbble.
  2. Behance:
    • To kolejny popularny portal wśród projektantów.
    • Wiele funkcji na Behance jest podobnych do tych oferowanych przez Dribbble.
    • Tam również możesz przeglądać oferty pracy.
    • Część projektantów organizuje transmisje na żywo, podczas których prezentuje swoje umiejętności w czasie rzeczywistym.
  3. Medium:
    • Medium jest popularną blogową platformą, na której znajdziesz artykuły na wiele różnych tematów.
    • Znajdziesz tam aktywną społeczność UX, zwłaszcza na kanale UX Collective.
    • Na Medium prezentowanie projektu odgrywa mniejszą rolę i jest stawiany większy fokus na opisie wyzwań projektowych i edukacji.
    • Warto korzystać z tego jako źródła cennych informacji.
    • Medium to dobre miejsce do poznawania tego, w jaki sposób pracują topowi projektanci oraz jakie są obecne trendy w branży.
    • Tu również jesteś w stanie reagować na treści oraz obserwować interesujących ciebie projektantów.

Założenie profili i pokazanie swoich projektów, to z pewnością wyjście poza strefę komfortu. Po drugiej stronie znajdziesz na pewno osoby, które będą miały dobre intencje i które pomogą tobie udoskonalić swój warsztat.

Praktykowanie networkingu

Networking to wchodzenie w interakcję z osobami z branży, żeby rozwinąć w ten sposób siatkę zawodowych kontaktów i dowiedzieć się więcej na temat danej branży.

Networking to nie tylko interakcje z nowymi ludźmi. To również nawiązywanie kontaktu z osobami, które już znamy – nasi znajomi, nauczyciele, a nawet rodzina.

W ramach networkingu Google poleca znalezienie sobie mentora. To osoba z danej branży, która będzie dawała tobie porady na temat rozwoju kariery.

? Tematy, jakie warto poruszać ze swoim mentorem:

  • Szukanie pierwszej pracy w UX
  • Rozwijanie konkretnych umiejętności i poznawanie nowych narzędzi
  • Przejście z typu firmy, w której obecnie pracujesz, na rzecz projektowania UX
  • Wyspecjalizowanie się w jednej dziedzinie vs. bycie generalistą
  • Otrzymanie informacji zwrotnej na temat swojego portfolio

Przed pierwszym spotkaniem ze swoim mentorem wypisz listę pytań, jakie chcesz zadać. To zwiększy twoją pewność, że jesteś przygotowany do rozmowy.

Google podkreśla, żeby w ramach networkingu skupiać się nie na tym, co można uzyskać, ale na tym, co można dać od siebie.

✅ Wskazówki, w jaki sposób nawiązywać kontakty:

  • Wypełnij swój profil społecznościowy i dbaj o to, żeby był aktualny
  • Przedstaw siebie za pomocą spersonalizowanej wiadomości
  • Zadbaj o to, żeby wiadomość była krótka
  • Nie pytaj o ofertę pracy
  • Bądź przejrzysty na temat tego, czego oczekujesz
  • Podziękuj danej osobie za czas, jaki poświęci na przeczytanie twojej wiadomości

Radzenie sobie z syndromem oszusta

Syndrom oszusta to przekonanie, że pomimo sukcesów nie jesteś wykwalifikowany, gorszy od innych lub kiepski w swojej pracy. Innymi słowy, syndrom oszusta pojawia się, gdy myślisz, że jesteś złym projektantem, nawet jeśli wszyscy inni mówią, że jest inaczej.

?️ Symptomy syndromu oszusta:

  • Brak pewności siebie
  • Poczucie, że jest się oszustem
  • Nieustanne porównywanie się z innymi
  • Wątpienie w siebie
  • Brak zaufania we własną intuicję lub możliwości
  • Negatywna rozmowa ze sobą
  • Irracjonalne lęki na temat przyszłości
Syndrom oszusta – założenia vs. rzeczywistość. Źródło: Google UX Design Certificate

? Wpływ syndromu oszusta:

  • Brak aplikowania na dane stanowisko z uwagi na przekonanie, że nie ma się wszystkich wymaganych kwalifikacji
  • Podejmowanie się dodatkowych zadań w pracy, żeby nabrać pewności, że się wszystkie wykona
  • Odrzucanie komplementów
  • Unikanie networkingu
  • Bagatelizowanie swoich umiejętności podczas rozmowy

? Sposoby radzenia sobie z syndromem oszusta:

  • Zauważaj swoje myśli i odczucia – zastanawiaj się, dlaczego czujesz się w taki sposób.
  • Identyfikuj sytuacje, w których uruchamia się syndrom oszusta.
  • Chwal się swoimi osiągnięciami. Twój sukces nie jest efektem szczęścia, ale wynikiem twojej pracy.
  • Stwórz listę pięciu cech, które czynią ciebie wykwalifikowanym na dane stanowisko lub wypisz pięć osiągnięć, z których jesteś szczególnie dumny.
  • Porozmawiaj z kimś o swoich wątpliwościach.
  • Uświadom sobie, że nie jesteś osamotniony – inni również cierpią na syndrom oszusta.
  • Ubierz się w coś, co doda tobie pewności siebie.
  • Fake it, till you make it. Nawet jeśli nie czujesz się pewnie w danym zawodzie, to jeśli będziesz się tak zachowywał, stanie się to twoją drugą naturą.

Celebruj swoje sukcesy, a zauważysz, że twój syndrom oszusta coraz rzadziej ciebie odwiedza ?

Tydzień 3: Tworzenie portfolio UX i przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych

Strona z twoim portfolio powinna pokazywać, kim jesteś oraz jakiej pracy szukasz. W kolejnych akapitach znajdziesz podpowiedzi, jak to robić dobrze.

Tworzenie portfolio UX – najlepsze praktyki

Celem stworzenia portfolio jest pokazanie swojego potencjału oraz tego, że ma się wystarczające umiejętności, żeby pracować na danym stanowisku.

✅ Jak dobrze zaprezentować projekt w portfolio?

  • Jasno określ użytkownika, dla którego projektowałeś i jego problem, który próbowałeś rozwiązać.
  • Pokaż każdy etap procesu projektowania na tyle szczegółowo, aby wykazać, że rozumiesz podstawy.
  • Wyróżnij swoje finalne projekty lub prototypy.
  • Uwzględnij pozytywną informację zwrotną lub metryki potwierdzające skuteczność.
  • Pokaż, że wyciągasz wnioski i chcesz się dalej uczyć.

? Tworzenie portfolio krok po kroku:

  1. Zbierz swoje case study.
  2. Stwórz stronę i zaplanuj layout:
  3. Zastanów się, kto jest twoją grupą docelową i dostosuj do tego treści.
  4. Zoptymalizuj tekst pod portfolio online:
    • Korzystaj z wizualnej hierarchii.
    • Ogranicz szerokość tekstu, aby ułatwić czytanie.
  5. Dostosuj obrazy:
    • Upewnij się, że nie tracą na jakości, nawet na większym ekranie.
    • Zadbaj o wygląd makiet, na przykład umieść je w urządzeniach, żeby pokazać, jak będą się prezentować użytkownikowi.
  6. Poproś o informację zwrotną:
    • Możesz zadać następujące pytania: Czy case study reprezentują to, kim jestem? Czy byłeś w stanie szybko przeskanować informacje?

?️ Dostosowywanie portfolio do wielkości firmy:

  1. Startupy i małe biznesy:
    • Firmy tej wielkości mogą nie być świadome, że potrzebują UX designera. Mogą nawet nie wiedzieć, czym jest projektowanie UX.
    • W związku z powyższym unikaj żargonu i technicznego języka.
  2. Duże firmy oraz agencje:
    • Rekruterzy z tych firm są doświadczeni i będą wiedzieć, czego szukać.
    • Zadbaj o to, żeby Twoja strona była łatwa w nawigacji.

✅ Portfolio UX – checklista:

  • Strona powitalna
  • Czytelna marka osobista
  • Spójny ton wypowiedzi
  • Co najmniej trzy case study, w których uwzględnisz: rolę w projekcie, cel projektu, badania, użytkowników, architekturę informacji, wireframe’y, mockupy, prototypy, wyniki testów użyteczności, finalny projekt, wnioski.
  • Link do dodatkowych informacji
  • Przejrzysta nawigacja
  • Opis, kim jesteś
  • Link do CV
  • Informacje kontaktowe

? Dodatkowe linki od Google:

Przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych

Google opisuje następujący podział rodzajów rozmów rekrutacyjnych:

  1. Pierwsza rozmowa:
    • To wstępna rozmowa telefoniczna z osobą rekrutującą lub menedżerem ds. rekrutacji, której celem jest ustalenie, czy spełniasz minimalny zestaw wymagań na danym stanowisku.
    • Można je również wykorzystać do określenia Twoich najmocniejszych umiejętności i zainteresowań, aby upewnić się, że bierzesz pod uwagę kandydaturę na właściwe stanowisko w firmie.
    • Osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną prawdopodobnie zarezerwuje dla ciebie część pierwszej rozmowy telefonicznej, na której będziesz mógł zadać pytania dotyczące stanowiska, dlatego powinieneś przygotować kilka przemyślanych pytań na temat stanowiska lub firmy.
  2. Druga runda rozmów:
    • W drugiej rundzie rozmów kwalifikacyjnych zazwyczaj bardziej szczegółowo badane jest czyjeś doświadczenie, aby zespół mógł zrozumieć, w jaki sposób pasuje ono do stanowiska.
    • Są świetną okazją do zaprezentowania swoich pasji i podkreślenia swoich najmocniejszych umiejętności.
    • Częściej odbywają się osobiście. Rozmowy te mogą trwać od godziny do całego dnia.
    • Druga runda rozmów kwalifikacyjnych może obejmować rozmowę panelową lub whiteboard interview.
    • Rozmowa panelowa ma miejsce wtedy, gdy grupa osób spotyka się z osobą w tym samym czasie, aby ocenić jej umiejętności.
    • Whiteboard interview obejmuje praktyczną demonstrację umiejętności w czasie rzeczywistym.

Powyższe może się różnić w zależności od firmy, do której się zgłaszasz.

Przebieg procesu rozmowy kwalifikacyjnej na stanowisko w UX

Google podkreśla, że dotarcie do etapu rozmowy kwalifikacyjnej w poszukiwaniu pracy jest ekscytujące i stanowi ogromne osiągnięcie. Jak może przebiegać ten cały proces?

Przykładowy proces rekrutacyjny na stanowisko w UX. Źródło: Google UX Design Certificate
  1. Badania przed rozmową kwalifikacyjną: Po złożeniu aplikacji i przed pierwszą rozmową kwalifikacyjną powinieneś przeprowadzić badania na temat firmy i stanowiska. To pierwszy krok, aby dowiedzieć się więcej o roli i przygotować się do odpowiedzi na pytania podczas rozmowy kwalifikacyjnej.
  2. Rozmowa wprowadzająca: Pierwsza rozmowa często ma formę rozmowy wprowadzającej z rekruterem lub menedżerem ds. rekrutacji. Jej celem jest sprawdzenie, czy spełniasz minimalny zestaw wymagań na dane stanowisko.
  3. Ćwiczenie z projektowania: Możesz zostać poproszony o wykonanie go przed następną rozmową kwalifikacyjną.To zachęta do stworzenia projektu, który rozwiązuje konkretny problem. Zwykle będziesz przeprowadzać ćwiczenie we własnym domu i będziesz mieć określoną ilość czasu na jego ukończenie.
  4. Druga runda rozmów kwalifikacyjnych: Podczas drugiej rozmowy rekruterzy i menedżerowie ds. rekrutacji dokładniej zbadają twoje doświadczenie, aby zespół, do którego aplikujesz, mógł zrozumieć, w jakim stopniu twoje doświadczenie pasuje do konkretnego stanowiska.
  5. Wywiad panelowy: Wywiad panelowy to rodzaj wywiadu, który jest powszechny podczas drugiej rundy rozmów kwalifikacyjnych. Spotkasz się z grupą osób w tym samym czasie, aby mogły ocenić twoje umiejętności i dowiedzieć się więcej o tym, jak współdziałasz z grupą osób.
  6. Whiteboard interview: Podczas tej rozmowy na żywo pokażesz, jak pracujesz jako projektant UX. Ta rozmowa obejmuje praktyczną demonstrację umiejętności w czasie rzeczywistym, aby osoby przeprowadzające rozmowę mogły zrozumieć czyjś proces myślenia i ogólne umiejętności.
  7. Prezentacja portfolio: Zaprezentujesz swoje portfolio, wyjaśnisz doświadczenie w projektowaniu UX i opowiesz o swoich case study, w tym o problemie użytkownika, który rozwiązywałeś, oraz o wnioskach z tego procesu.
  8. Oferta pracy: Ostatnim etapem rozmowy kwalifikacyjnej jest oferta pracy. W tym momencie menedżer ds. rekrutacji poprosi ciebie o dołączenie do zespołu ?

? Lista polecanych linków:

Przeprowadzanie researchu przed rozmową rekrutacyjną

Jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić, aby przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej, jest poznanie organizacji, z którą rozmawiasz, oraz produktów, nad którymi możesz pracować.

? Etapy wykonywania researchu:

  • Poznaj wymagania i oczekiwania związane ze stanowiskiem, na które aplikujesz. Zacznij od szczegółowego przeczytania opisu stanowiska.
  • Zbuduj bazę wiedzy o firmie, do której aplikujesz i jej produktach.
  • Określ typowe pytania podczas rozmowy kwalifikacyjnej, które mogą być zadawane.
  • Przygotuj odpowiedzi na te pytania.

Budowanie relacji z rekruterami

Każdy etap rozmowy kwalifikacyjnej jest okazją do zbudowania relacji, czyli przyjaznej, empatycznej relacji, która ułatwia komunikację i nawiązywanie kontaktów.

? Wskazówki od Google, jak zbudować tę relację:

  • Bądź sobą. Oznacza to aktywne dzielenie się sobą w celu budowania relacji, przy jednoczesnym zachowaniu profesjonalizmu i szacunku dla osobistych granic.
  • Bądź autentyczny. Oznacza to bycie szczerym, profesjonalnym oraz uczciwie reprezentującym swoją pracę i wartości.
  • Bądź pewny siebie. Możesz być zdenerwowany na jej początku, ale pamiętaj, że zostałeś na nią zaproszony dzięki całej swojej pracy i umiejętnościom.
  • Bądź zaciekawiony. Utrzymywanie otwartego umysłu stwarza więcej okazji, aby dowiedzieć się więcej o osobie, z którą rozmawiasz, stanowisku, o które się ubiegasz, oraz firmie, do której rozważasz dołączenie.
  • Bądź odpowiedni. Zawsze pamiętaj, że szukasz profesjonalnej roli w kontekście biznesowym. Odrób swoją pracę domową, aby wiedzieć, jak odpowiednio się reprezentować.

? Dodatkowe linki od Google:

Udzielanie odpowiedzi na pytania rekrutacyjne

Rozmowa kwalifikacyjna może wydawać się onieśmielająca i przytłaczająca, ale nie musi tak być, jeśli się na nią dobrze przygotujesz.

? Przykłady pytań rekrutacyjnych, którymi podzielił się Google:

  1. „Czy możesz mi opowiedzieć o sytuacji, w której przeprowadziłeś własne badania, aby zrozumieć potrzeby użytkowników?”
  2. „Jakiego rodzaju badania przeprowadziłeś i dlaczego? Jakie były najbardziej zaskakujące spostrzeżenia?”
  3. „Jaką część procesu projektowania lubisz robić najbardziej? Dlaczego?”

Metoda STAR

Podczas przygotowywania odpowiedzi na pytania rekrutacyjne, Google proponuje korzystanie z metody STAR może ułatwić zrozumienie Twoich odpowiedzi i zapewnić logiczną strukturę każdej udostępnianej historii.

Składowe metody STAR: Situation, Task, Action, Result. Źródło: Google UX Design Certificate

⭐️ Składowe skrótu STAR:

  • Sytuacja (Situation): Opisz kontekst konkretnej okoliczności, wyzwania lub wydarzenia, którego doświadczyłeś.
  • Zadanie (Task): Opisz swoją odpowiedzialność w tej sytuacji. O co cię poproszono lub jaki problem miałeś rozwiązać?
  • Działanie (Action): Opisz, co zrobiłeś, aby sprostać wyzwaniu lub rozwiązać problem. Podaj szczegółowe informacje, które pokażą twoje umiejętności w pracy.
  • Wynik (Result): Opisz wynik projektu lub zadania. Jeśli to możliwe, podawaj konkretne liczby, aby wyniki były bardziej konkretne.

? Uzupełnienie informacji:

Udzielanie odpowiedzi na trudne pytania rekrutacyjne

Wszystkie rozmowy kwalifikacyjne są trudne, ale mogą stanowić wyzwanie na różne sposoby. Twój rozmówca będzie chciał zrozumieć, jak reagujesz na problemy bez jasnych rozwiązań, z którymi niewątpliwie spotkasz się w pracy projektanta UX. Jak przygotować się na trudniejsze pytania podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

? Lista trudniejszych pytań i wskazówki od Google:

  1. Pytania wprowadzające:
    • Osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną może zadawać niejasne pytania, aby zrozumieć, jak dużo przygotowałeś się do rozmowy kwalifikacyjnej i określić, jak dobrze myślisz w szybko zmieniających się sytuacjach.
    • Na pytania bardzo ogólne warto udzielić informacji, które będą przydatne dla rekrutera.
    • To może być takie pytanie, jak „Kim jesteś?” lub „Z jakiego narzędzia najchętniej korzystasz?”.
  2. Pytania empiryczne:
    • Są również powszechnie określane jako pytania behawioralne.
    • Przykłady: Opowiedz mi o konflikcie, który miałeś w przeszłości i jak go rozwiązałeś? Dlaczego powinniśmy cię zatrudnić? Gdzie widzisz siebie za pięć lat?
    • Kluczem do odpowiedzi na te pytania jest konkretność.
    • Zazwyczaj lepiej jest zagłębić się w jeden przykład, niż podzielić się zdaniem na temat wielu przykładów.
    • Nawet jeśli zostaniesz poproszony o przypomnienie sobie złych doświadczeń lub konfliktów, staraj się nie mówić niczego negatywnego o byłym współpracowniku, menedżerze lub firmie.
  3. Pytania techniczne:
    • Jako projektant UX musisz mieć dużą wiedzę techniczną, aby dobrze wykonywać swoją pracę.
    • Wdawanie się w szczegóły podczas wyjaśniania dowolnego procesu lub teorii projektu może być kuszące, ale pamiętaj, że ważne jest, aby udzielane odpowiedzi były zwięzłe.
    • Mów zwięźle, cytuj konkretne przykłady, opowiadaj wciągające historie i zachowaj celowość.
  4. Pytania dyskryminujące:
    • Przykłady, to pytania o: wiek, sytuacja materialna, rodzina, ciąża i plany na ciążę, religia, orientacja seksualna, status związku, rasa, poziom niepełnosprawności i stan zdrowia.
    • Jeśli zostanie ci zadane pytanie mieszczące się w tych kategoriach lub cokolwiek innego, co sprawi, że poczujesz się niekomfortowo, masz prawo powiedzieć, że wolisz nie odpowiadać.
    • Jeśli osoba przeprowadzająca rozmowę nalega, abyś udzielił odpowiedzi, to może być sygnał, aby zakończyć rozmowę.
  5. Pytania końcowe:
    • Większość rozmów kwalifikacyjnych kończy się słowami: „Masz jakieś pytania?”. Przygotuj się na to z wyprzedzeniem, sporządzając i przynosząc listę pytań, które możesz zadać ankieterom.

Stworzenie swojego elevator pitch (lub elevator speech)

Podczas rozmowy kwalifikacyjnej lub nawiązywania kontaktów ważne jest, aby przygotować się na prezentację, która opisuje, kim jesteś i czego szukasz.

Elevator pitch to krótki, zapadający w pamięć opis, który wyjaśnia koncepcję w łatwy do zrozumienia sposób.

Idea, jaka za tym stoi, to przekazanie swojego pomysłu podczas jednej jazdy windą. Czyli trzeba umieć przekazać koncepcję szybko i zwięźle.

? Cztery elementy elevator pitch dla projektanta UX:

  1. Zrób wstęp:
    • Na tym etapie przedstawiasz siebie i krótki przegląd swojego doświadczenia zawodowego.
    • Opowiedz osobie przeprowadzającej rozmowę kwalifikacyjną o niektórych stanowiskach, jakie pełniłeś, swoim wieloletnim doświadczeniu zawodowym i rodzajach branż, w których pracowałeś.
  2. Opisz swój background i to, co wnosisz:
    • Opisz swoje wykształcenie i mów, że jesteś projektantem UX.
    • Nawet jeśli starasz się w swoją pierwszą pracę, to właśnie to jest twoją obecną karierą.
    • Przykład odpowiedzi: „Chcę wykorzystać moje doskonałe umiejętności obsługi klienta, aby zaprojektować i stworzyć niezapomniane doświadczenia użytkownika dla każdej osoby”.
  3. Pokaż swoje podekscytowanie pracą w UX:
    • Podziel się swoją pasją do projektowania UX i tym, dlaczego chcesz pracować w tej branży.
    • Skoncentruj się na tym, dlaczego interesuje Cię projektowanie UX i jak chcesz wykorzystać swoją rolę, aby coś zmienić w zawodzie.
  4. Opowiedz o swoim zainteresowaniu firmą, w której chcesz pracować:
    • W tym miejscu jasno wyrażasz, że chcesz pracę, o którą się właśnie ubiegasz.
    • Opowiedz, dlaczego ta praca jest dla ciebie odpowiednia i jakie korzyści firma odniesie z posiadania ciebie w zespole?

? Dodatkowe linki od Google:

Przykładowy elevator pitch. Źródło: Google UX Design Certificate

? Lista rzeczy, które mogą zostać ocenione podczas rozmowy kwalifikacyjnej:

  • Wiedza na temat tego, czym jest projektowanie UX
  • Poziom ogólnej gotowości
  • Poziom pewności siebie
  • Poziom wiedzy na dany temat
  • Poziom zainteresowania misją firmy
  • Umiejętność odpowiadania na pytania techniczne
  • Możliwość omówienia dotychczasowej pracy
  • Świadomość mocnych i słabych stron

Prezentowanie portfolio oraz przygotowanie do whiteboard interview

Potencjalni pracodawcy chętnie zobaczą, co stworzyłeś, ale rozmowa kwalifikacyjna to coś więcej niż tylko przekazanie portfolio potencjalnemu pracodawcy. Profesjonalni projektanci UX przygotowują się również na zaprezentowanie swojego portfolio na żywo ?

? Elementy prezentacji portfolio:

  1. Struktura prezentacji:
    • Przedstawienie siebie oraz swojego projektowego tła
    • Omówienie dwóch do trzech projektów
    • Podsumowanie prezentacji
    • Zaproszenie do zadawania pytań
  2. Szczegóły projektów:
    • Celem nie jest pokazanie całej wiedzy projektowej, a raczej pokazanie, że pasujesz do firmy i na dane stanowisko.
    • Struktura omawiania pojedynczego projektu: Zarys problemu, Proces projektowy, Wpływ, Kolejne kroki, Lekcje.
  3. Elementy case study:
    • Slajd 1: Określ użytkownika, dla którego projektowałeś – opisz jego cele oraz bolączki. Powinieneś także wyjaśnić, w jaki sposób wykorzystałeś proces projektowania, aby pomóc rozwiązać problem użytkownika. Projektanci UX powinni zawsze stawiać użytkownika w centrum uwagi, dlatego warto pokazać to w swojej pracy.
    • Slajd 2: Wyjaśnij w odpowiedniej kolejności proces projektowania i zwróć uwagę, co powstawało na tych etapach. Skup się na tym, jak projekty były testowane i wyjaśnij ulepszenia, które wprowadziłeś na podstawie wyników testów.
    • Slajd 3: Pokaż swój końcowy produkt. Dołącz makiety i opisy, a także link do prototypu hi-fi, jeśli go posiadasz.
    • Slajd 4: Pokaż rezultaty twojego produktu i sposoby rozwiązania problemu oraz wszelkie dalsze kroki, jakie zaplanowałeś. Dołącz dane potwierdzające twoje twierdzenia.
    • Slajd 5: Podziel się wnioskami, których nauczyłeś się podczas pracy nad tym projektem. Jakie nowe spostrzeżenia możesz zastosować w swoim następnym projekcie?

Whiteboard interview

Dotarcie do tego etapu rekrutacji jest dużym osiągnięciem, co podkreśla Google w swoim kursie. W tej części wielu pracodawców będzie chciało obserwować praktyczną demonstrację twoich umiejętności, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób myślisz, pracujesz z innymi, wyjaśniasz proces myślenia projektowego i komunikujesz się.

Podczas whiteboard interview otrzymasz problem projektowy do rozwiązania w czasie rzeczywistym na tablicy, sztalugach lub podobnej powierzchni do rysowania. Będziesz prezentować się indywidualnie z osobą przeprowadzającą rozmowę kwalifikacyjną lub przed panelem członków zespołu.

?‍? Whiteboard interview – wskazówki:

  1. Przygotuj się do zadania:
  2. Praktykuj myślenie na głos:
    • Spróbuj w ramach ćwiczeń skorzystać z przykładowego zadania whiteboard interview, które znajdziesz w internecie. Nagraj swoją odpowiedź, a następnie posłuchaj, jak odpowiadasz.
  3. Wyjaśnij zadane tobie ćwiczenie:
    • Pytania są często celowo niejasne, aby osoby przeprowadzające rozmowę kwalifikacyjną mogły zobaczyć, jak kandydaci podchodzą do problemu.
    • Po tym, jak osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną przedstawi ci zadanie, zacznij od powtórzenia mu jego treści.
    • W razie wątpliwości poproś o dodatkowe instrukcje.
  4. Pokaż swój proces:
    • Zacznij od upewnienia się, że wiesz, kim jest użytkownik i jakie ma problemy lub bolączki.
    • Następnie możesz zacząć od tego etapu procesu projektowania, w którym czujesz się komfortowo, wyjaśniając, w jaki sposób pracujesz nad rozwiązaniem tych problemów.
    • Nie dasz rady omówić wszystkich etapów, ale warto uwzględnić empatyzowanie i testowanie.
    • Trzy sposoby pokazania procesu obejmują utworzenie ram, zademonstrowanie pracy zespołowej i wyjaśnienie założeń.
  5. Zademonstruj pracę zespołową:
    • Często podczas rozmowy znajdują się inni projektanci UX, którzy biorą udział w procesie rekrutacyjnym i będą zadawać tobie pytania podczas pracy.
    • To dobra okazja, aby pokazać, jak współpracujesz z innymi projektantami, pozwolić im podzielić się z tobą swoimi pomysłami i znaleźć obszary, w których się zgadzasz.
    • Robiąc to, pokazujesz, że potrafisz dobrze współpracować z innymi i że rozwiązania projektowe opierają się na więcej niż jednej perspektywie.
  6. Zadawaj pytania:
    • To zupełnie ok dopytywać o dodatkowe szczegóły, które pozwolą tobie podjąć lepsze decyzje projektowe i zaprezentować swój proces myślowy.
  7. Bądź pewny siebie:
    • Znasz proces myślowy stojący za rozwiązywaniem problemów użytkowników: empatia, definiowanie, tworzenie pomysłów, prototypowanie i testowanie. Pamiętaj o tym procesie i bądź pewny siebie, wyjaśniając swoje podejście.

Pytania, jakie ty możesz zadać

Podczas rozmowy kwalifikacyjnej możesz spodziewać się wielu pytań na temat siebie i swojej pracy. Nie powinieneś jednak myśleć o rozmowie kwalifikacyjnej jako o rozmowie jednostronnej. Ważne, abyś zadawał także pytania osobie przeprowadzającej rozmowę kwalifikacyjną. Pokaże to, że naprawdę interesuje ciebie, czego wymaga stanowisko i pomaga określić, czy firma będzie dla ciebie odpowiednia.

? Przykłady pytań, które można zadać podczas rozmowy rekrutacyjnej:

  1. Stanowisko pracy:
    • Na czym polegałyby moje codzienne obowiązki?
    • Jakich umiejętności i doświadczeń szukasz u idealnego kandydata?
    • Jak wyglądałby mój typowy dzień?
    • Jakie są powtarzające się problemy lub problemy, które zespół chce rozwiązać?
  2. Organizacja:
    • Na jakich obecnie celach skupia się firma?
    • W jakich obszarach firmy chciałbyś widzieć rozwój?
    • Jaka jest kultura firmy?
    • Co możesz mi powiedzieć o swoich nowych produktach lub planach rozwoju?
  3. Możliwości rozwoju:
    • W jaki sposób osoba na tym stanowisku może awansować w organizacji?
    • Czy oferujecie jakieś możliwości mentoringu?
    • Jakiego rodzaju wskazówki są dostępne dla pracowników dążących do osiągnięcia celów zawodowych?
  4. Osoba rekrutująca:
    • Co jest najbardziej satysfakcjonujące w Twojej pracy?
    • Co najbardziej lubisz w firmie?
    • Co Twoim zdaniem każdy nowy pracownik powinien wiedzieć o pracy w firmie?
  5. Pytania wyjaśniające:
    • Czy jest coś jeszcze, co mogę Ci zapewnić i co byłoby pomocne?
    • Jakie są kolejne kroki w procesie rozmowy kwalifikacyjnej?
    • Czy jest coś jeszcze, na co mógłbym odpowiedzieć, co dałoby ci lepszy wgląd w to, kim jestem?
  6. Dodatkowe linki:

❌ Pytania, których należy unikać:

  1. Zwolnienia/Odejścia:
    • Co się stało z ostatnim pracownikiem na tym stanowisku?
    • Z jakich powodów Twoi pracownicy odchodzą z firmy?
    • Dlaczego ostatni pracownik na tym stanowisku odszedł?
  2. Dni wolne od pracy/Elastyczność pracy:
    • Ile dni urlopu przysługuje nam w roku?
    • Czy można robić długie przerwy?
    • O której najpóźniej mogę przyjechać do pracy?
  3. Religie i poglądy:
    • Z jaką partią polityczną jesteś związany?
    • Jaki procent pracowników tutaj to osoby religijne?
    • Jakie są Twoje przemyślenia na temat ostatnich wyborów?

Możesz przygotować się do swojej rozmowy rekrutacyjnej dzięki aplikacji Interview Warmup od Google.

Aplikacja Interview Warmup pomoże przygotować się na rozmowę rekrutacyjną. Źródło. Interview Warmup od Google

Kontynuacja pracy jako freelancer

Freelancer to osoba, która pracuje na własny rachunek, prowadzi własną działalność gospodarczą i nie jest związana długoterminowo z konkretnym klientem. Wiele organizacji zatrudnia freelancerów jako część swojej siły roboczej. Firmy bardzo często zatrudniają projektantów do pracy nad projektami, które kończą się po osiągnięciu celów projektu.

✅ Zalety bycia freelancerem:

  • Pracujesz dla siebie i sam decydujesz, z jakimi klientami chcesz pracować.
  • Możesz rozszerzyć swoje portfolio.
  • Możesz rozwinąć swoje umiejętności i wiedzę.

Tworzenie biznes planu

Zanim zaczniesz pozyskiwać klientów, ważne jest, aby cofnąć się o krok i skupić się na podstawach budowania biznesu. Aby skutecznie prowadzić firmę, zacznij od stworzenia biznesplanu, który jasno określi, co możesz, a czego nie możesz zaoferować swoim klientom.

Biznesplan to dokument przeznaczony do użytku wewnętrznego, który opisuje prace, jakie będzie wykonywała firma. To najważniejsze zestawienie informacji dla firmy.

Elementy składowe biznes planu. Źródło: Google UX Design Certficate

? Elementy biznes planu:

  1. Streszczenie:
    • Zawiera najważniejsze wnioski na temat organizacji.
    • Ta sekcja nie jest dłuższa niż dwie strony i obejmuje wszystko, co będzie zawierał biznesplan.
    • To krótki i zwięzły sposób na przyciągnięcie uwagi czytelnika przed zagłębieniem się w szczegóły.
  2. Tożsamość marki:
    • Tożsamość marki powinna zawierać opis tego, czym będzie się zajmować firma.
    • Zawiera szczegółowe informacje o tym, czym się zajmuje firma i jakie miejsce zajmuje w branży.
  3. Problem:
    • Problem do rozwiązania wyjaśnia, co skłoniło kogoś do stworzenia pomysłu na biznes.
    • Dzięki temu klientom może być łatwiej zrozumieć uzasadnienie danego rozwiązania.
  4. Rozwiązanie:
    • Tutaj sprzedaje się rozwiązanie problemu, który nakreślono swoim klientom.
  5. Rynek docelowy:
    • Wyjaśnienie, dlaczego rynek docelowy potrzebuje tego, co zostało stworzone i co sprawi, że będzie zainteresowany pracą, która jest świadczona.
  6. Konkurencja:
    • Jeżeli jest wielu klientów, należy jeszcze mocniej skupić się na tym, co wyróżnia daną osobę od innych.
  7. Marketing:
    • Tutaj rozważane jest, jak dotrzeć do potencjalnych klientów, a także jak rozbudowywać swoją sieć kontaktów.
  8. Firmowe wydatki:
    • Czyli zestawienie wszystkich kosztów związanych z prowadzeniem firmy.
  9. Koszty usług:
    • Należy być przygotowanym na wyjaśnienie powodów takiego przedziału cenowego.
    • Opłaty muszą uwzględniać stawkę rynkową za podobne usługi i wydatki firmy.
    • Stawka powinna być uczciwa, ale konkurencyjna i nadal pokrywać czyjeś wydatki.
  10. Finansowa prognoza:
    • Prognoza tego, jak będą wyglądać dochody i wydatki, aby ustalić w ten sposób, co jest osiągalne.
  11. Cel:
    • Każda firma potrzebuje celów. To kryteria, które chce się osiągnąć, aby czuć, że odniosło się sukces.
    • Wyznaczenie celów i kamieni milowych może pomóc firmie utrzymać się na rynku.

? Sposoby na pozyskanie klientów:

  • Stwórz stronę internetową z portfolio i aktualizuj ją na bieżąco.
  • Rozwijaj swoją obecność online.
  • Zaoferuj usługi swojemu gronu profesjonalnych kontaktów.
  • Połącz się ze swoją lokalną społecznością.
  • Poszukaj społeczności online. Kilka przykładów: Guru, Dribbble, Fiverr, Wix, Toptal.
  • Rozważ pracę pro bono. Pomocne strony: Catchafire, VolunteerMatch

? Wskazówki dla freelancerów:

  • Bądź ostrożny podczas dzielenia się swoimi projektami online. Zabezpiecz je znakami wodnymi lub podpisem.
  • Nie publikuj żadnego projektu bez zgody twojego klienta.
  • Dbaj o to, żeby twoi klienci byli zawsze na bieżąco.
  • Pozostawaj w kontakcie.
  • Nie wykonuj pracy za darmo dla przyjaciół i rodziny – znaj swoją wartość.

Przygotowanie się do współpracy z pierwszym klientem

Masz pierwszego klienta! Jak powinna przebiegać wasza współpraca?

? Przygotowanie się do pierwszej współpracy:

  1. Przejrzyj zapytanie ofertowe:
    • Zakres prac to dokument określający projekt, który będziesz realizować. Określa potrzeby, cele, ramy czasowe, ograniczenia i wszelkie prace zewnętrzne, które mogą być potrzebne do ukończenia projektu.
  2. Odpowiedz na ofertę:
    • Przedstawia podejście do pomyślnej realizacji prac objętych zakresem zapytania ofertowego.
    • W tym miejscu zaimponujesz klientowi wszystkimi informacjami, których nauczyłeś się na jego temat oraz konkurencji.
    • Zazwyczaj propozycja zawiera szacunkowy budżet, który szczegółowo opisuje wydatki i marże zysku, które składają się na odpowiedni koszt usług.
  3. Umówienie się na zakres prac:
    • Zestawienie prac jest prawnie wiążącym dokumentem, który zawiera wykaz szczegółowych prac, terminy ich realizacji oraz harmonogram płatności.
    • Jako wykonawca będziesz musiał albo zgodzić się na proponowany zakres prac, albo wynegocjować elementy, które chcesz zmienić.
  4. Podpisanie umowy:
    • Po podpisaniu umowy przez ciebie i twojego klienta możesz wystawić nowemu klientowi fakturę na uzgodnioną zaliczkę.
    • Kiedy otrzymasz pierwszą płatność, czas zabrać się do pracy i dotrzymać terminów.

Umiejętności, które można dodać do swojego CV

Na zakończenie całego kursu Google UX Design Professional Certificate, który składał się łącznie z 7 kursów i 3 projektów do portfolio, Google zachęca, żeby:

  1. Dodać w sekcji „Edukacja” ukończenie tego kursu.
  2. Zaktualizować swoje umiejętności. Po kursie można śmiało wpisać następujące rzeczy:
    • Empatyzowanie z użytkownikami poprzez tworzenie map empatii, person, historii użytkowników i map podróży użytkowników
    • Definiowanie bolączek użytkowników
    • Wymyślanie rozwiązań projektowych z wykorzystaniem Crazy Eights, How Might We i audytów konkurencji
    • Tworzenie wireframe’ów i prototypów (papierowych oraz cyfrowych)
    • Tworzenie makiet z wykorzystaniem zasad projektowania wizualnego
    • Projektowanie w Figmie
    • Przeprowadzanie wywiadów i badań użyteczności
    • Uwzględnianie dostępności na każdym etapie procesu projektowania
  3. Dodanie w sekcji „Skrót” informacji o ukończeniu kursu. Przykładowe zdanie po angielsku „Recently completed the Google UX Design Certificate — a rigorous, hands-on program that covers the design process from end-to-end.”

Tajm tu sej gudbaj/heloł

To była długa podróż. Dłuższa niż się spodziewałam. Zaczęłam ją w lutym, skończyłam w październiku. Choć nie mogłam być tego pewna na początku, teraz śmiało mogę przyznać, że nauczyłam się nowego zawodu. Jestem projektantką UX! ? Przede mną kolejne miesiące i lata nauki, ale wiele rzeczy jestem już w stanie robić samodzielnie ? Jeżeli masz dla mnie jakieś jueksowe wyzwanie, przejdź na stronę Kontakt i napisz, w czym mogę Tobie pomóc ? A jeśli przechodzisz właśnie podobną drogę, to życzę tobie wytrwałości i jak najrzadziej udzielającego się syndromu oszusta!

Mój dyplom na zakończenie 8-miesięcznej nauki ?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *